ode aan Bram

bron

ondertussen rookt Bram niet meer... als de rook om z'n hoofd is verdwenen

Bram,
fotograaf-aan-het-timmeren-aan-zijn-weg, 'leraar' en vriend.
Bram koos -terecht- om zijn eigen weg in te slaan en daarin past het plaatje om les te geven -helaas- niet meer.

Op ons private-forum (tnx Ken) postte ik onderstaande:

Bram,
via deze weg nog eens hartelijke dank voor alles wat je voor ons deed,
wat je ons leerde en toevertrouwde.
Dank voor het 'leiden' van de vriendengroep.

Naast 'meester' was ben je 'gewoon' Bram.
Een keigoede fotograaf die 'het' aan het maken is, mochten wij ooit iets voor je kunnen betekenen... je weet maar nooit hé
'k Kan alleen uit eigen naam spreken, maar denk wel dat de groep je zal missen.
We spreken toch nog wel af hoop ik?
De groep doet verder zonder 'leraar', één vriend valt af; maar we zullen nog veel aan je denken.
Uit het oog is niet uit het hart (dit komt recht uit m'n hart).

Veel succes op je verdere weg. Sla niet op je vingers als je na metser nu ook als timmerman aan die weg timmert .
Alvast fijne en veilige feestdagen; voor ieder van de groep trouwens.

'k Zit hier met ne smile tot achter m'n oren terug te denken aan "die keer in de studio" waar we je een confettidouche gaven. 't Was leuk, 't blijft een mooie herinnering.

Voor één keer dan maar, van man tot man:
Suc6 mate!

Bram, nogmaals: DANK!
(dankzij jou die onvergetelijke avonden met 'monsieur Bernard'en achteraf Michiel én je technische info én je babbels én je openbaringen én al de rest)