lachen

Blijven lachen!
In 't kader van Humor, onderstaande zaken: 't Is weer comedy bij 'den Directeur', Joost en zijn medam (helaas kan ik er niet bij zijn, maar je weet het dan toch maar hé)

Op donderdag 8 november gaan we een beetje aan integratie doen. We serveren Wereldwijn en een echte neger komt hier moppen vertellen.Echt waar, een zwarten, in Zelzate !!!

Neenee, alle gekheid op een bamboestokje, we hebben een geweldig leuke kerel uit Nederland kunnen strikken, nl. Chris Van Der Ende, en die komt ons weer een uurtje amuseren en we hebben natuurlijk weer een lekker menuutje klaarstaan.

Eéntje van mijn broer:

'Ik ben een mooie vrouw van 25 (spectaculair mooi zelfs). Ik ben welbespraakt en heb klasse. Ik ben niet van New York. Ik wil trouwen met een man die minimaal een half miljoen dollar per jaar verdient. Ik weet dat dit wat hol klinkt, maar een miljoen per jaar is middenklasse in New York, dus ik denk niet dat ik overdrijf.
Zitten er kerels die 500K of meer maken op deze site? Of vrouwen die me tips kunnen geven? Ik had iets met een zakenman, maar die verdiende niet meer dan 200 - 250.000 dollar per jaar. En dan loop ik tegen de lamp. Met 250.000 raak ik nooit in Central Park West (betere buurt van New York, nvdr.) Ik ken een vrouw uit de yogaklas die gehuwd was met een investeringsbankier en die in Tribeca (duurste buurt van Manhattan, nvdr.) leeft, ze is zeker minder knap dan ik ben en intelligent is ze ook al niet. Wat doe ik verkeerd? Hoe raak ik op haar niveau?

Ik heb een aantal specifieke vragen: Waar kan ik rijke vrijgezellen treffen? bars? restaurants? fitnesszalen? Wat zoeken mannen in een vrouw?

Wees gerust, jullie kunnen me niet pijn doen. Moet ik een bepaalde leeftijdsklasse achternazitten? Waarom zijn sommige vrouwen die in Upper East Side wonen gewoon lelijk? Ik heb echt lelijke vrouwen ontmoet die getrouwd waren met schatrijke kerels. En prachtige exemplaren van meiden in vrijgezellenbars. Hoe zit dat daar?.

Moet ik speciale beroepen achternazitten? Advocaat, investeringsbankier, artsen? Hoeveel verdienen die kerels trouwens? En waar zitten ze? Waar zitten de kerels van die hefboomfondsen?

Hoe beslis je of je gewoon een vriendin hebt of wil trouwen? Ik wil alleen TROUWEN.

Wees zo vriendelijk beledigingen achterwege te laten- ik ben eerlijk over mezelf. De meeste mooie vrouwen zijn oppervlakkig; ik kom er eerlijk voor uit; ik zou dit soort kerels niet achternazitten indien ik me niet op hun niveau zou kunnen bewegen- qua uiterlijk, cultuur en geraffineerdheid.

Bovenstaande advertentie verscheen op Craigslist, een Amerikaanse advertentiesite.

Ook het antwoord mag er zijn:

'Beste,
Ik heb je advertentie met veel interesse gelezen en heb nagedacht over je dilemma. Ik voldoe zeker aan de vereisten, ik verdien meer dan 500.000 dollar per jaar. Ik zie de zaken als volgt:

Vanuit mijn perspectief is je aanbod gewoon een slechte zakelijke deal. Ik leg je uit waarom: als we al de 'bullshit' achterwege laten, breng jij je schoonheid in en ik het geld. Goed. Maar nu komt het. Jij wordt van nu af aan enkel lelijker en ik ga hoogstwaarschijnlijker steeds meer verdienen. Dan is er de absolute zekerheid dat jij niet nog mooier wordt.

Dus in economische termen ben jij een verminderende waarde en ik een vermeerderende waarde. Niet enkel ben je een verminderende waarde, de snelheid waarmee je waarde afneemt neemt enkel toe. Je bent nu 25 en je blijft waarschijnlijk nog 5 jaar mooi, maar daarna wordt het elk jaar minder. En dan wordt het echt ernstig. Wanneer je 35 bent, zijn we klaar met je schoonheid.

Dus in termen van de financiële wereld, ben je in een handelspositie, maar het advies is kopen, noch houden. Het heeft geen zin om jou te kopen (wat je wel vraagt), dus stel ik voor om je te leasen. Indien je vindt dat ik gemeen ben, dan wil ik het volgende zeggen. Mocht ik mijn geld verliezen, dan verlies ik ook jou, dus als jij minder mooi wordt, heb ik ook recht op een uitstapmogelijkheid. Zo eenvoudig is dat. Dus een deal die het overwegen waard is, is verkering, geen huwelijk.

Toen ik jonger was, werd me geleerd wat efficiënte markten zijn. Daarom vraag ik me af waarom een meisje dat welbespraakt is, klasse heeft en spectaculair mooi is, nog steeds geen rijke suikeroom heeft kunnen vinden. Ik kan amper geloven dat, als je zo mooi bent als je beweert, de 500K je nog niet heeft gevonden, al was het maar om je eens te proberen.

Daarbovenop kan je altijd proberen zelf geld te verdienen, dan wordt dit soort conversaties overbodig.

Ik denk dat we te maken hebben met een klassiek 'pump and dump'-scenario ('pump and dump 'is een manier om de prijs van een aandeel artificieel de hoogte in te jagen, nvdr.)

Ik hoop dat je iets hebt geleerd, als je de lease-optie ziet zitten, laat me dan iets weten.'

Maurice

Vrijdag bloedde m'n hartje even toen ik de krant (HLN) las.
Bij regio stond een artikel van Maurice (Marnix). Leren kennen 'aan den toog' ,meestal kom ik hem daar dan ook tegen, of op 'n wielerwedstrijd.

'k Weet dat hij het er goed zal doen, maar 'k wou dat ik meekon.
Sowieso duimen, maar ook voor Dimi, clubgenoten Tim, Geert en zovele andere atleten.

Geniet er van vrienden!

twaalfminuten

Vanmorgen verbeterde ik 'n PR (Persoonlijk Record).

Enkele close-friends kenden m'n plannetje al:
zaterdagmorgen om 5u. vertrekken voor 32 km. LSD.
"Meent ge dat, jawatte" Antwoord: "Nood breekt wet!"

Waarom zo vroeg? Pluk de dag? Eerder om praktische redenen:
Deze voormiddag mocht ik op bedrijfsbezoek bij Mr. Mittal (tnx. Leen & Pablo), Emilia nam m'n werk over (tnx. Emyke), vanavond mosselen Augustijn ...
Smullen & genieten van de laatste glazen alcohol voor de marathon
(zonder Leffestoemper te zijn! (inside joke: echte mannen weten waarom)).

Vorig jaar was 't al eens vroeg 'prijs', nu dus 40' vroeger(der).
Nu dit opgezocht is én de comments nogmaals gelezen, Geachte Vriendschappen Filoe & Geert (bobslee) Gitaar (morgen kijken naar De Zevende Dag... ik zit op de MTB en ben naar 'n alco-vrije apéro en 'again' mosselen 'gaan' eten), die whiskeymenu zal nu zelfs al 2x na de NYC-marathon zijn...
Ik wil van m'n woord zijn hoor!!

Enfin,
't resultaat ontgoochelde me wat, 2 km. te weinig gelopen daar 'k om 8 uur moest en zou terug zijn. 12 minuten later vertrokken betekenden 'prijs', de tijd was op, 30 km. ipv. 32. Merde!
Ergens gaf 't niet, na 25 à 26 km. was 't beste er af; geen idee waarom.
Sterk vermoeden dat ik 2 uur te weinig slaap cash betaalde...
Volgende week opnieuw 'n dertiger, morgenvroeg 'Dwars door de Lembeekse bossen' (MTB).

Dienstmedeling:
DJ Wim, uwe DVD zat al om zes uur deze morgen, na 'n kleine 9 km. lopen in je brievenbus.
Hartelijken dank!

zeemzoet

Neen, met zeemzoet zet ik Emilia even niet in de bloemetjes...

Lopen, geen probleem; maar achteraf... zoals eerder gezegd, kartonnen hielen.
Geen blessure, eerder 'n ongemak.
Al geprobeerd met nertsolie, vaseline, crèmes, ... tevergeefs.

Laatste hoop is / was Miriam.
Miriam is gepensioneerd thuisverpleegster die van aanpakken weet en op medisch vlak raak uit de hoek kan komen. Eenvoudig én goed, 'just what I like'.

Dank aan Tim voor de raad van de Vaseline, An voor "DE" oplossing (Compeed) {niet geprobeerd}, maar 't was allemaal niet afdoend.

Sinds gisterenavond probeer ik met hét natuurlijk antibioticum bij uitstek: HONING.
En 't lijkt te werken.
Gouden tip van Miriam!

Vorig jaar de ijszak leren kennen, gebruiken en appreciëren, nu de honingpot.
Voor m'n hooikoorts (waar ik nu geen last van heb, 't is niet 't seizoen) is dit ook het eenvoudigste en meest afdoende middel.
Bovendien goedkoop, onschadelijk, natuurlijk, ...
... afkomstig van een imker uit de buurt, vandaar zo efficiënt bij hooikoorts.

Enfin, baat het niet, schaadt het niet; maar 'k heb er alle vertrouwen in.
Insmeren met honing, compres op de hiel en aftapen zodat de honing niet gaat 'lopen' (o ironie).

Vandaag 48' losgelopen op de Finse piste en geen probleem ondervonden.
Als ik iets voelde was het m'n rechterhiel, maar die gaf geen probleem;
hoop doet leven!

En morgen? Morgen verpulver ik 'n PR!!
Sweet dreams.

interval

Vorige woensdag interval.
Om niet te missen 'spiekte' ik maar.
Dat mag van Tim (denk ik) !!!!

Vandaag opnieuwe interval, 1u20'.
Net vertrokken van huis was het weren om m'n hartslag voldoende hoog te krijgen, ik kwam pas na 5' perfect in LSD.

Toen ik na 28' diende te versnellen om tijdig door het groene verkeerslicht te lopen besloot ik te beginnen aan de eerste van de 4 versnellingen van 10 minuten.
Eerste keer is afzien:
"Waarom toch? Niet in slaap vallen! Hartslag in de gaten houden; inhouden!
"Volhouden, je bent toch geen watje. Verdorie, afzien, waarom toch?"
En dan ben je weer een paar minuten verder.
"Hoeveel minuten nog? Hup!"
"Oef, afremmen, 3 minuten recup."
Na die drie minuten is het weer oppeppen en 'buzze geven'.

"Na deze keer is het 'al' de voorlaatste keer; go go go"
"Waarom is dat toch steeds zo afzien voor mij, dat interval?"
"Tot aan dat bosje, dertig seconden"
"Oef!"

Voorlaatste keer, op de terugweg en tegenwind.
De radio (gsm) wat luider, veel besef heb ik meestal niet van de muziek, maar in het achterhoofd doet het wel deugd.
Eens in het ritme is dat een goed gevoel, wel met het besef dat ik aan het tempo van ID nooit een marathon zou kunnen lopen.
Zeg nooit nooit, misschien mits de gepaste training, maar 'k wil ook nog wat genieten en hetgeen te zien is in me opnemen.

De laatste versnelling kon ik perfect inschatten tot waar ik zou (moeten/mogen) lopen.
"Homerun, volhouden; geniet er van (sarcasme troef)".

De laatste minuten uitlopen was ik blij, blij dat de training er op zat en blij dat de training alweer perfect afgewerkt is.

Thuis na 16,45 km. was het kijken naar de kartonnen hielen (zo voelden ze aan na stilstand).
Die wreef ik op aanraden van Tim in met Vaseline, geen hinder ondervonden; toch opnieuw wat bloed in beide kousen...

Duidelijk 4 langere pieken, telkens 10':

trainen

't Is bijna al trainen wat hier de klok slaat, nog steeds met plezier.
Hier en daar wat puzzelen, maar ik kan me nog steeds aan het dagschema en de afstanden houden, zàlig!

Afgelopen vrijdag clubfeest in Lebbeke.
Genieten van spijs, drank en vrienden.
Opmerkelijk was de aanwezigheid van Luc Van Lierde, amper een week na z'n knalprestatie in Hawaii.

Blijkbaar neem ik vaak foto's van Luc als hij naar boven kijkt.
Toeval zeker?

Zaterdagavond stond er trainen op 't programma:
2,5 uur fietsen en 45' loslopen.
Dit was voor mij enkel mogelijk nà de uren, bij donker, dus met de mountainbike, daar staat immers licht op.
Na 2u15' liet m'n voorlicht het afweten, er zaten nochtans nieuwe batterijen in;
dus de laatste kilometers fietste ik langs sluipwegen om geen 'vriendjes' tegen te komen en alzo €50 "aan mijne rekker" te zijn.
(tnx commissaris 'mad Wim' voor de correcte info {COL 10/2006})

Het loslopen verliep ook vlot.

Zondagmorgen dan de eerste 'dertiger' ter voorbereiding op Firenze.
Ook die kilometers waren 'genieten'.
Na 29 km. stond ik stil, op amper 300 meter van de deur; voor de rode lichten.
Vroeger dan 30 km. thuiskomen was geen optie, dus maar 1300 meter bijgedaan.
Het terug vertrekken na die stilstand was even pijnlijk; geheel uit het ritme geslagen.
Toch een mooie tijd opgetekend: 30,30 km. in 2u42'43" (LSD), dat belooft dus voor een mooie tijd in Firenze.

Tijdens het lopen geen ongemakken ondervonden, echter toen ik thuiskwam was het wél schade opmeten:
rechtertepel opengschuurd (neen, geen foto's), geen bloed, maar nu loop ik dus met 'n gevoelig korstje op m'n (rechter)borst(je).
Voorheen heb ik dat nooit gehad (toch niet zover ik me herinner).
En m'n hielen... verdorie, de linkerhiel, waar ik sinds de halve maraton in Brussel mee sukkel, lag terug open.
Om de cirkel rond te maken begint dit nu ook op m'n rechterhiel...
Opletten dus.

Vrij constant: het dal in 't begin is een stop om de gsm op StuBru te zetten, de piek op 't einde is 'n tunneltje.



Het belette me echter niet om gisteren alweer te 'gaan' lopen.
De eerste 500m. pijnlijk omwille van de hielen, daarna was 't genieten.

kippenvel

't Blijft opkijken naar de prestaties die vorige week in en rond Hawaï geleverd werden!

Les in nederigheid...
Mooie woorden van Rutger Beke op het einde;
het motiveert de gewone sportende stervelingen zoals ik.

bloedzweetentrainen

Amai m'n voeten!
Maandag stond 45' loslopen op 't schema.
Dat zijn dat ook de enige trainingen die ik nog op de boomschors van de Finse Piste doe hier in Ertvelde; al de rest is op de baan.
Tevens ideaal om m'n nieuwe loopschoenen in te lopen.
Vorige donderdag 30'; zondag 1u43' en maandag dus nog even in de Brooks.
Na zondag had ik 'n kleine blaar op de linkerhiel, maar dat hinderde niet.
Stomweg had ik niet m'n loopsokken aan, maar van die korte kousjes die net tot aan de hiel komen.
Amper 1 ronde ver diende ik te stoppen om de linkerkous eens goed op te trekken.
Thuisgekomen na 50' lopen kon ik de schade opmeten.
Niets gevoeld, maar de linkerschoen en kous zaten achteraan onder 't bloed.
Een 'kap' in de hiel, maar allemaal pijloos.

Bloed - zweet & trainen, 'n apart recept!

erwin

Zondag na de halve marathon praatten we nog even na in de hoofdstad met BDB.
Die kwam supporteren voor een dame (gezonde kerel die Bert[gelukkige verjaardag hé maat]) en vond al snel Emilia & Christel, die met en voor mij meegereisd waren.
Bert is van plan volgend jaar opnieuw de 20 km. door Brussel te lopen, ooit was z'n besttijd 1u10'!
Mijn tip aan hem: slaap 2 nachten er voor eens 7 uur en je bent er klaar voor Bert!

Van Brussel reden we door naar Stevoort, goeiedag zeggen bij m'n schoonouders en m'n schoonzus oppikken om af te zakken naar Bilzen, waar we aanwezig waren op het afscheidscriterium van Erwin Thijs.
De dames supporterden voor Leif Hoste, ik voor Servais Knaven.
Erwin mocht winnen won voor Leif.
Het mooie van de wielersport is dat je achteraf nog een babbeltje kan slaan met de 'helden'.
Dat deden we dan ook met Leif & Servais en toen het al donker was met de winnaar.

halfbrussel

Klaar om er een lap op te geven in Brussel!
Goede nachtrust gehad en 'n stevig ontbijt - macaroni met kaas en hesp, jawel!
Na een korte opwarming in 't zonnetje voelde ik de goede benen, relax naar het startvak dus.

Er stonden enkele teamgenoten aan de start.
Al snel liep ik samen met IM'er Stefaan Triest tot de voorlaatste kilometer samen.
Veel gepraat, voor mij ging 't relax.
Op tijd water halen, steeds op reserve gelopen en genoten van de zon & de sfeer.






Al op de Tervurenlaan zat ik wat te pushen en steeds te vertragen om Stefaan niet los te lopen.
De laatste kilometer (bergaf) zei Stefaan me "ga maar", wat ik eerst weigerde, 'samen uit samen thuis', maar toch, de drang was er.
Dan maar tegen 17 km./u. richting finish.







Fris nà de aankomst, de foto staat scheef hé, ik niet!
(denk ik toch...)















Brandweer Asse, waarvan één iemand in pak, respect!!








Op weg naar de wagen kwamen we Rita tegen,
de gerespecteerde clubgenote loopt hier glimlachend links in beeld.

Beloode ik haar 'n extra glas wijn voor 't clubfeest koment vrijdag?
Jawel!





De marthonners van 4,5 uur;
een klein groepje dat aan het sterven/genieten is.









Nog even vergelijken met 't verslag van vorig jaar
het verslag en de 'day after' .

Persoonlijke conclusie:
nog nooit zo vlot en fris in en door Brussel gelopen.
Was niet van plan diep te gaan, blij dat ik me perfect aan m'n vooropgestelde hartslagen gehouden heb. Enkel de laatse kilometer de gas eens flink opengetrokken.
Perfecte training dus.
Morgen meer, want de dag werd nog op een andere manier sportief!
Nadeeltje, 't risico gelopen om met nieuwe schoenen te lopen;
de oude zijn versleten, de nieuwe zijn 't zelfde model, amper 30' mee gelopen.
'n Kleine blaar op m'n linkerhiel, niets ergs; vandaag opnieuw getraind.
Ook daarover morgen meer.

Tot slot de cijfers volgens m'n Garmin:
afstand: 21,76 km. * tijd 1u43'50" * 4'46"/km. * 12,6 km./u gemiddeld * 66,1 km./u max. snelheid (hoe ik dat in die laaste km. gedaan heb weet ik ook niet) * 1497 kCal. * 158 gemiddelde hartslag, 178 max. (in de laatste km.)

hawai

"Hawaï U?"
Fine, thanks!

Vandaag 'hoogmis' op en rond Kona.
Reuze benieuwd naar de resultaten van de 34 Belgen!

Zondag 9 december is het Honolulu Marathon, de eerste marathon voor 'buddy' Gino.
Evenzeer benieuwd goed hoe hij het er vanaf brengt.

gevonden

Voilà zie broere, loat oi goan:
de link naar de eerste start-to-run.

namen

Dries, m'n broer belt naar Emilia, m'n vrouw.
"Ik geef je Bert 'ns door".
Of ik ergens aan de eerste podcast van Evy kan bekomen, die van 0-5 km.?
Die is niet meer beschikbaar op één.

M'n eerste gedacht: geef dat eens in in Google.
Anders deze middag eens vragen aan Eddy, zoniet mailen naar Bert; die voor de VAL 'start-to-run' begeleidde.

Google dus? De links maar eens 'aflopen': kom ik daar het blog tegen van Jimmy Cappaert.
Die naam deed 'n belletje rinkelen; even denken, zou het dé Jimmy zijn?
Jawel hoor, de immer vriendelijke & behulpzame duivel-weet-al van Priorweb , de ongeeëvenaarde firma waar wij 'hosten'.
Sportieve kerel bovendien, Apple-'freak'. Man, man, kan niet stuk!
(blijkt bovendien dat er nog 'Priorwebbers' bloggen!)

Dus:

• plots wist ik wat te bloggen
• 'we' (m'n broer & ik) zijn nog steeds op zoek naar de eerste podcast van start-to-run (0-5km.)
• 2 linkjes (rechs) bij 'andere blogs', nl. Jimmy & Cédric
• even mailen naar Priorweb
• op naar RSLab
  
  

towalkagain

Vanavond dus!

In 2001 wordt Marc Herremans zesde in de Iron Man Triatlon van Hawaï.

Begin 2002 breekt hij bij een tragisch ongeval zijn rug, met een verlamming tot gevolg.

Acht maanden later staat hij alweer aan de start van Iron Man, deze keer als rolstoelatleet.

Vier jaar later wint hij die wedstrijd.

Het verhaal van Marc Herremans spreekt tot ieders verbeelding. Het is het verhaal van een man die met talent en wilskracht zijn eigen lot in handen neemt en ondanks immense tegenslagen grootse prestaties levert: in de sport, maar ook door zijn inzet voor lotgenoten en de sensibilisering van de publieke opinie over gehandicapten.

Dat verhaal inspireerde Stijn Coninx tot het maken van een film over het leven van Marc Herremans: To Walk Again.

De film werd genoemd naar de stichting van Marc Herremans die wetenschappelijk onderzoek naar ruggenmergletsels sponsort, gehandicaptensport stimuleert en de beeldvorming over gehandicapten positief wil beïnvloeden.

De film To Walk Again kwam tot stand met steun van Canvas en wordt uitgezonden op woensdag 10 oktober om 20.50 u.

boerentorenfoto

Die zonnige zondag onder da torenke in Antwerpen...














2 trouwe supportsters op post













Weinig ambiance onderweg, al een geluk dat sommige lopers het ludiek aanpakken.

Deze man uit Mechelen startte net voor me, fun gegarandeerd!













Geconcentreerd voor het aftellen.



















De rode loper.
















'Smijt' jezelf.

Go

go

go








De Q-KBC-Boerentorenloop op VTM:

boerentoren

'Been there, done that'
4minuten

16 seconden

739 duizendsten seconde;

Kort maar krachtig!

Morgen fotoverslag.

1e 300m. @ 21 km./u.

Verschoten van mezelf.

Site * Uitslagen (98e)

wakker

Ligt eigenlijk iemand nog wakker van BHV?
Wie weet exact waar het allemaal écht om draait?
Ik niet, in hele grote lijnen misschien, maar Jan-met-de-pet (en Bert zonder klakke) totaal niet.
België zonder regering; goe bezig.

Ander nieuws dan? Sportief nieuws.
'k Zit nog steed goed op marathonschema.
Zo goed te combineren met 't werk dat ik sinds zaterdag dagen aan 't switchen ben, maar me wel aan 't schema hou!
Nadeel dan weer is dat ik m'n blog verwaarloos...
Nog zoveel te vertellen...

Proficiat aan David aka Letman & Philip met hun prestatie in Berlijn!!
Proficiat aan 'Tantie' en Geert met hun verjaardag!

Deze song hoorde ik misschien al 3 weken geleden op StuBru, kwestie van kort op de bal te spelen om m'n blog...