wensen

De allerbeste wensen voor 't nieuwe jaar ! !

sneeuwprik

Smog in 't land en dat leverde vorige week winterse beelden op.

De foto's werden niet weergegeven, dat bracht me 't idee ze in een filmpje te gieten.

Winterprik op muziek van Queen:


Zelfde prikje op de intro van Gorki's Winternacht.

hein

Voor Bram's broer:

Hey iedereen! Dit is mijn finale poging om jullie te overtuigen.
Nog enkele uurtjes en 't is erop of eronder voor Hein Blondeel...
Hij zit op de pijnbank van Steracteur Sterartiest en heeft jouw stem nog superhard nodig.
Dus neem je gsm bij de hand en sms HEIN naar 3470 en spoor je omgeving aan er ook eentje te doen...
zelfs het idool 2007 Dean steunt Hein (http://www.stemdean.be/) maar of dat volstaat is nog maar de vraag...

Op de kerstmarkt in Zottegem trotseerden Hein en zijn entourage (waaronder Timo en Veronique van Spring) de kou om er stemmen te ronselen. Een korte weergave daarvan vind je hier: http://www.youtube.com/watch?v=g_mUfWbp144

Op de myspace van Hein vind je ook alle voorbije prestaties: www.myspace.com/heinblondeel
Hein vs. Guillaume dus... 't is nek aan nek!

Helpen jullie mijn broertje, een geboren en getogen Zottegemenaar, terug in de wedstrijd?

sms HEIN naar 3470
nog vòòr vanavond! Komaan hé, laat zien wat Zottegem waard is!

spots

Even in de spots plaatsen, 3 links die 'rechts' op de blog staan:

10 november schreef ik enkele sprokkels, oa. over Neef Olivier, die in Nieuw Zeeland (en omgeving) vertoeft.
Eerlijk gezegd dacht ik niet meer aan zijn avonturen, maar met Kerst en de diners wordt volop over Oli en zijn daden gesproken. Oli the traveldude staat bij andere links.

Foto-buddie Kurt is ook aan't bloggen geslaan.
Woehaa! Laat je gaan maat!! Er wachten sublieme beelden; ik kan de stijl smaken!!!
Terug te vinden bij de fotografieblogs: Evenwicht tss. beeld & reden.

Last but not least Geert Gitaar en zijn sportieve dames: de Belgian Bobsleigh Ladies bij de sportblogs.

bibberfilm

Nogmaals de bibbertriatlon, nu als film.
Ironmanager Philippe filmde het stunt- en vliegwerk...

Deel 1:



Deel 2:

planning2008

De sportieve planning voor 2008 is opgesteld!
Whow... door het verschuiven van de toneeldata van eind februari naar eind november en het wegvallen van een cursus op donderdagavond kwam er plots veel meer tijd vrij die ik kan investeren in training.

2009 zat in 't achterhoofd voor de Ironman, daar ik dit sowieso verantwoord wil doen; zonder doelstelling qua tijd; finishen op een menselijke manier (kan dit?).
Helaas is 2009 nog 1 groot vraagteken dus viel de beslissing na rijp beraad met Tim om toch voor 2008 te gaan; als dit haalbaar is...
Luister naar je lichaam zal in 2008 heel belangrijk zijn!

Volgende planning staat vooropgesteld:
Zo. 3 februari # Hivernales * leuke ontspannen loop in het prachtig decor van 't Zoniënwoud.
15-22 maart # fietsstage Mallorca * de fietskilometers worden belangrijk komend jaar!
Zo. 11 mei # Tilff-Bastogne-Tilff * ter voorbereiding op Parijs-Roubaix
Za. 17 mei # 1/2 triatlon 'Den Inkel' Kruiningen (NL) * de eerste 'halve' ooit, hier zal veel van afhangen! 't Zal geen wedstijd worden, eerder perfect in de hartslagzones trainen.

?? Zo. 25 mei # 20 km. door Brussel & Zo. 3 juni # BT 6 Wachtebeke * deze 2 staan nog met vraagtekens, maar zullen waarschijnlijk geschapt worden.

Zo. 8 juni # Paris-Roubaix => kassei n°4 * deze wil ik niet missen! Recht houden op de kasseien (wat me de vorige 3 keer toch al lukte), op hartslag (dit bracht me de vorige keer fris naar de piste in Roubaix)

Zo. 22 juli # 3/4 Triathlon Stein (NL) * dé grote test... 'n 3/4e; als ik dit doorsta...
Zo. 3 aug. # Antwerp Ironman 70.3 (1/2 Ironman) * kort na Stein, maar we zien wel!

Woe. 3 september # Zwintriathlon * klein vraagteken(tje)
21 - 28 september # stage in Vittel * de puntje op de i zetten

Zo. 2 november # Ironman Florida * de grote dag

bibberverslag

Afgelopen zondag stond m'n eerste sportieve activiteit gepland na de marathon:
de bibbertriathlon in Wachtebeke, georganiseerd door clubgenoten Geert & Philippe.
De weersgoden spaarden het parcours vorige week niet, dus we vreesden het ergste...

Op het menu een viertal km. kayak, 44 km. moutainbiken en een twintigal kilometer oriëntatieloop.
Rond tien uur briefte Geert ons en reden we in groep naar de startplaats voor het kayakken. Samen met clubgenote Anouk waren we als 2e het water in en peddelden we zo goed en kwaad als we konden richting keerpunt.
't Was leuk in 't bootje (ja ja Geert, 'k zag je wel loeren), maar voor ons verliep het niet zo vlot als verwacht en af en toe dreven we af naar de kant.




De afgesproken techniek bleek niet te werken en al gauw staken alle andere dappere 'bibberaars' ons voorbij.
We lieten de moed niet zakken; het vooropgestelde motto fun, fun, fun zouden we gans de dag hoog in het vaandel houden!
Als laatste uit het water, maar ach wat kon het ons schelen...






We fietsten rustig terug richting startplaats om van schoenen te wisselen en de valhelm op te zetten. Wat ons daarna te wachten stond was een kleine hel!
De eerste ronde zouden we sowieso rustig rijden en kijken wat en hoe.
Wat? modder Hoe? modder...
De eerste ronde fietsten we dus geconcentreerd de pijltjes volgen tot we terug aan de startplaats kwamen.
Een korte stop om de bidon bij te vullen en een banaan te eten, tot Luc Van Lierde (vingers in de neus) stopte: "4 rondes op dit parcours is te veel voor jullie".
De blik in Anouks ogen voorspelde niet veel goeds.
We pasten ons plan aan, fun, fun, fun, remember.
We deden opnieuw het eerste deel van het parcours; dit ging merkelijk vlotter, om vervolgens het tweede deel te doen; zowaar nog vettiger! Zo hadden we het volledig parcours minstens één keer gedaan.

Toen we de derde ronde aanvatten spraken we af dat dit onze laatste ronde zou worden, 't zat al in de kleren, we voelden ons niet meer zo fris en er kwam nog een spannende oriëntatieloop.
Na de laatse kledijwissel in de loopschoenen, korte uitleg van Philippe en met en parcours en prikkaart op weg door Puyenbroeck.
Voor mij was het nieuw, maar wist ik veel dat er daar zo'n faciliteiten zijn qua oriëntatlieloop? Subliem!

Het kaartlezen verliep héél vlot, het prikken aan de bakens of vlagjes nam ik voor m'n rekening terwijl Anouk haar verder verdiepte in de kaart en de te volgen weg.
Wat mij betreft perfekt teamwerk!
Helaas vloog de tijd en daar Anouk nog afspraken en véél (te veel) werk had, beslisten we tijdig te stoppen; zo konden we nog genieten van de warme douche, heerlijke soep én de sublieme groepssfeer.
't Was genoeg, 30,5 km. wroeten met de MTB en 11,4 km. lopen, samen met het kayakken goed voor 'n dikke 5 uur sporten in de kou; beter eindigen in schoonheid (nadat de modder weggespoeld was).

Nogmaals hartelijke dank aan Geert & Philippe voor de feilloze organisatie.
Veel werk, tijd en kou lijden gingen hieraan vooraf, veel zaken die we niet vermoeden, alles was tot in de puntjes geregeld.
Hopelijk tot volgend jaar vrienden!

Jim De Sitter (3athlon.be) was ook aanwezig, een fotoverslag is hier te vinden, kort verslag hieronder:

4 km kayakken, 44 km mountainbiken, 20 km oriëntatie lopen en een flinke dosis plezier, waren de ingrediënten van de 2e bibbertriathlon in Wachtebeke.
Op dit initiatief van de Ironmanagers kwamen 14 duo's af. De meest opmerkelijke onder de deelnemers was Luc Van Lierde (op de foto nauwelijks herkenbaar onder de modder). Luc kwam gisteren pas terug van Lanzarote en had het verschrikkelijk moeilijk om warm te blijven.

honolulumarathon

Zeg nooit NOOIT.
Mocht ik ooit in Honolulu kunnen starten voor om het even wat...
Het summum zou een (Dé) Ironman zijn, met 'n marathon zou ik méér dan tevreden zijn...

Niets over mij, wel over m'n, onze maat;
dus, Gino;

Ill tell you what I think, I think shes a cow
Shes let you down too many times now
Lets go for a drink, forget it for now
Put It behind you, I think its your round
Cause youre my mate and I will stand by you
Youre my mate and I will stand by you
And in the face of things that could hurt you
Youre my mate and I will stand by you
Cause youre my mate and I will stand by you
Youre my mate and I will stand by you

Wij maar tracken op tinernet, 30 km. op 3u56'19".
Nog even vohouden en je bent er !

'n Opgeluchte telefoon van je moeder;
Skype met je vader & check op 't net:
Finish in 5u49'47".
Congrats!!

Alweer 1-tje om van je lijstje met levensdoelen te schrappen !!!!!!!!!!

wordtgevolgd

(Oud-)dorpsgenoten in beeld, afgelopen week op Man Bijt Hond (Wordt gevolgd).

firenzefotos

Firenze Marathon in foto's (klik op de tekst om naar de desbetreffende map te gaan) :



Vrijdag & zaterdag.







Zondag, marathondag;
de Ironmanagers in actie;
coach Tim op post & de vrouwen vol spanning langs het parcours.
(foto's Jill V.W.)






Maandag.







Dinsdag bezoek aan de tuinen van Sissi.







Dinsdag.

schimmel

Het paard van de Sint of m'n tenen?
Optie 2...

Eindejaar dus weer een hoop formaliteiten.
Afgelopen middag naar de dokter voor het invullen van m'n medische fiche voor de VTDL.
Op aanraden van clubgenoot Kurt liet ik m'n tenen bewonderen.
Kurt's verdict werd bevestigd: teenschimmel.
In 't jargon: atleetvoet.

Remdie: 20 pilletjes a rato van 1 per week én teennagels laten groeien.

Ik kan niet anders dan bekennen dat m'n teennagels steeds superkort geknipt zijn, onverdraaglijk dat 'n teennagel zit te duwen of voor ongemak zorgt tijdens 't lopen.
'k Zal m'n best doen om er een tijdje af te blijven...

meuleken

Gelukt...
al een gans weekend mislukte het opladen van dit filmpje op YouTube.
Eerste poging via blogspot mislukte ook, nu is 't wel prijs.

Ook dit is post-marathon:
maandagmorgen het laatste wapenfeit voor een deel van de groep;
op de paardemolen.

post-marathon

Fun in Firenze!!

Een bidon voor Kristof (hij weet wel waarom):


Pieter kan Arianne tot op 10 gram na zeggen hoeveel ze weegt ?!

maratone

Die zondagochtend in Firenze...

Na een goede nachtrust ontwaakten Raf en ik volg energie en goede moed.
We zagen hét zitten en zouden 'ons ding doen'.
M-day! De loopkledij en 'attributen' zoals startnummer met chip, loopgordel, gellekes ed. lagen allemaal keurig klaar.
Enkel nog de nodige tape aanbrengen op de voeten en richting ontbijt.
We namen onze tijd, het leek me iets stiller dan anders in de ontbijtzaal, je kon de spanning voelen.
Voor mij oa. 2 espresso's, een ware boost na 2 dagen zonder koffie.
Wat we nooit verwachtten, maar sindsdien altijd waar was; de taxi-busjes waren te vroeg.
Het gedacht dat de zuiderse mentaliteit heel laks is, blijkt niet waar te zijn!
2 busjes atleten ariveerden na een rit van een klein kwartiertje, door wat voor ons de residentieele kant van Firenze leek, op de Piazale Michelangelo.
We waren er bij de eersten, er was drukke activiteit bij het opzetten van 'vanalles'.
De busjes keerden terug naar het hotel om de 2e groep atleten en supporters (vrouwen) op te halen.
Even genieten van het uitzicht, het dal en de stad Firenze met de Duomo als voornaamste herkenningspunt.
Korte tijd later hielpen we een stressende Italiaan. De brave ziel kreeg z'n pul gas niet open; niet erg, ware het niet dat uitgerekend hij de ballonnen van de pacers diende te vullen...
Met onze forsbollen kwamen we ook niet toe (onze benen zijn getraind, de armen minder).
Dankzij een alerte Michael konden we de fles openwrikken met 'n sleutel.
Goede daad nummer één gesteld die dag!
Na wat geslenter liepen we met 'n paar atleten richting de toiletten.
Veel 'kottekes', maar geen papier?!
De aangesproken organisatoren snelden weg, waarheen is nog steeds 'n raadsel; maar de volgende marathon heb ik wel 'n rol toiletpapier mee! Gelukkig deelde 'n andere loper enkele velletjes met ons.
Een kwartiertje voor de start begaven we ons naar het startvak. Nog even babbelen onder 'n stralende zon en concentratie om in de bidon te plassen.
Warme kledij werd ontdaan en weggegooid, ready to go.
Om 9u20 werd de meute in gang gezet, 3 minuten later overschreed ik de startlijn en werd de Garmin aangeduwd.
De start was lichjes bergaf, we waren vooraf gebriefd door verkenner Tim. Onze coach stond enkele honderden meter voorbij de start al met de vrouwelijke supporters.
Snelheid maken zat er de eerste 2 à 3 kilometers niet in, de massa leek te groot voor de smalle baantjes.
Na 3 km. kreeg ik 't gezelschap van kamergenoot Raf die vroeg om even samen te lopen.
Toen ik 'polste' naar zijn hartslag bleek dat hij iets te snel liep, ik was snel akkoord om ook even te zakken om de krachten te sparen.
Op naar de eerste bevoorrading op 5 km. Een gelleke en een flesje water, dat kon ik dan bijhouden, ook het bekertje sportdrank was welkom.
Even later geraakte ik dan in m'n tempo en liet ik Raf achter.
Terug in de binnenstad aangekomen na km. 11 werden we onthaald op 'n oorverdovende aanmoediging door de Italiaans supporters, kippenvelmoment nummer 1!
Amper daarvoorbij stond Tim met de dames, m'n duimen in de lucht om aan te geven dat alles OK was.
Op km. 12 zag ik en man staan met tricolore pruik en 2 uitgedoste dames in zwart-geel-rode vlaggen. "Goe bezig" klonk het uit m'n mond en een aanmoediging van hun stuwden me vooruit.
Na 13 km. botste ik op 'n muur van oranje balonnen, die van 3u45'.
Het duurde anderhalve koilometer eer ik daar voorbijgeraakte zonder forceren, (!) samen met 'n pak andere lopers ergerde ik me aan die gasten. Ze liepen niet op hun plaats en de atleten die hen volgden weigerden plaats te maken...
Net voor de bevoorrading op 15 km. zat ik voorbij die groep, maar diende ik voor 'n tweede keer te plassen.
Nog nét voor de oranje meute aankwam kon ik me voorthaasten.
Er waren zelfs atleten die langs de tijdsregistratiematten liepen om niet terug opgeslokt te worden in die groep; terugkeren en wél over de matten lopen was de boodschap.
Op km. 16 bekeek ik m'n loopgordel en wat bleek; aan de rechterkant 3 gellekes verdwenen...
Even paniek en rekenen... nog meer doseren was de boodschap; wachten tot de bevoorading met Enervitgel van de organisatie (die pas op km. 30 zou zijn).
Iedere verdere drinkpost wandelde ik om water én sportdrank te nemen.
Tim gaf deze tip om zeker te zijn dat we genoeg binnen hadden.
De post net voor de 25km. heb ik zelfs de tijd genomen 3 flesjes in de loopgordel te vullen met sportdrank. Een flesje water (met dop) had ik steeds onder de rits van m'n pakje.
Het gaf me het nodige vertrouwen; ik kon op zeker spelen.
Genietend van m'n tempo, geconcentreerd om me heen kijkend, iedere stap toch opletten en met 'n fris hoofd genietend stoomde ik verder.
Op km. 25 had ik nog steeds 't gevoel de marathon nog 'n keer te kunnen lopen!
Na km. 30 begon een saaie, lange lus. We hadden 't parcours bestudeerd en wisten dat dit een moeilijk stuk ging zijn.
Verlossing voor mij, er was bevoorrading met gellekes! Onmiddelijk 2 stuks binnengenomen en goed doorgedronken. M'n zakken gevuld met nog 4 stuks, van reserve gesproken...
Die laatste lange lus zag je de atleten afzien en figuurlijk sterven.
Zelf kon ik m'n tempo en hartslag behoorlijk vlot aanhouden, de snelheid durfde wat te zakken, maar mentaal kon ik de moed er in houden.
Even twijfelde ik om aan een op voorhand uitgekozen boom te stoppen voor 'n plasje.
(een mens bedenkt de meest gekke dingen ). De vrees bestond om niet vlot meer in gang te geraken na de stop, maar 'k waagde het er maar op. Het verlossende gevoel maakte even plaats voor de pijn in de benen en 't was het wagen waard.
Ongeloofelijk vlot geraakte ik terug op tempo en begon ik atleten die ervoor rond en voor me liepen in te halen.
Terug richting stad, stap voor stap richting finish.
Richting afspraak met m'n persoonlijke geschiedenisboek; ook dat ging door me heen.
Vrij vlot richting 3,5 uur, woehaa!!
Op km. 41 kreeg ik clubgenoot Gerrit in 't vizier; maar ik besloot niet overmoedig te worden en verstandig m'n eigen tempo aan te houden.
Even later zag ik Tim staan, heel strategsich opgesteld en dat gaf nog wat courage.
De laatste boost en nog die eindeloze laatste kilometer en 195 meter afhaspelen.
" 't Vet was van de soepe " maar 't was goeie soep ;))
Breed met de armen zwaaiend kwam ik over de meet, met een ongeloofelijk voldaan gevoel.
Nog even wachten op Gerrit die iets later finishte.
3u37' op de wedstrijdklok, minus de 3 minuten aan de start de mooie tijd van 3u34'17".
17' beter dan een jaar eerder in NYC.
Droom was om binnen de 3u30 te zitten, de ultieme kick zou geweest zijn om 30' beter te doen; maar 'k ben héél tevreden!!

Moe maar tevreden konden we naar 't hotel strompelen om een verfrissende douche te nemen.
's Avonds bouwden we 'n bescheiden feestje, stilzitten zat er voor mij niet in, dus hebben me de nachtelijke kilometers in Firenze er met plezier bijgenomen.

Mijn oprechte dank aan trainer Tim, voor de begeleiding en de organisatie, steun en toeverlaat in Firenze (en thuis); de ongeloofelijk toffe clubgenoten en last (but not least) aan Emilia.

coachverslag

Een mooi verslag van Tim op de clubsite en zijn blog:

Respect & lof voor onze coach !!

Na een schitterend weekend met een hele leuke sfeer kunnen we hier dan de lang verwachte resultaten van de marathon in Firenze weergeven.

De start vond plaats op de Piazzale Michelangelo, gelegen op een heuvel met een schitterend zicht op de oude binnenstad. Rond 9u20 waren onze mannen en vrouwen vertrokken!!

Erwin Bruninx was onze 1e man. Na een hele solide wedstrijd klokte hij af in 3u10'18. Een sterke verbetering van zijn PR!!

In 2e positie zagen we Michael Geeraert doorkomen. Ook hij kon zijn tempo vrij goed vasthouden, om te finishen in 3u24'24.

Aan km 26 passeerde Kristof Van Hoecke (na de nodige plaspauzes) samen met Gerrit Leemans. Aan km 30 versnelde Kristof en snelde zo naar een hele sterke 2e helft en een eindtijd van 3u26'54. Hiermee bewees hij dat hij een stuk sneller kan (en dus iets sneller mag starten). Gerrit werd op het einde nog voorbijgestoken door de altijd lachende en fris ogende Bert Wauters. Bert eindigde in 3u34'17 (kijk ook eens op www.bewa.blogspot.com). Gerrit stormde de Piazzale Santa Croce op na 3u35'56.

De volgende was Serge Cleerbout. Zoals steeds de rust zelve en de situatie helemaal onder controle, finishte hij in 3u42'15, vrij kort gevolgd door Steven Vanbergen in 3u44'49. Steven liep zo snel dat we hem tot 2 keer toe misten! Frederik Goethals kon hier ook kort op volgen om zijn eerste marathon te beëindigen na 3u48'40. Ook Raf Wouters debuteerde op deze afstand en deed het met 3u51'21 zeer goed!

Hierna volgen 3 trainingspartners vrij kort op elkaar. Mario Delemarre had wat last van de rug maar liep in zijn tempo naar 3u55'26. In de laatste 100en meters werd hij echter gevloerd daar Anouk Doore in 3u54'25. Gino Mortier rondde zijn marathon af in 4u00'29. Na een moeilijke trainingsperiode zeker een bevestiging dat de basis breed genoeg is.

Herman Gelan verloor even wat tijd door last aan de bovenbenen maar kon zijn eerste marathon na 4u09'39 ook moe maar voldaan afsluiten. Daarna volgde Pieter Auwaerts die na 4u28'26 ook zeer gelukkig was.

Hierna volgden bloedbroeders Pascal Blanquaert en Kurt Neyrynck. Van bij de start vonden ze elkaar. Ze liepen elk hun eigen tempo, maar wachtten elkaar bij de bevoorrading telkens op. Genietend van spijs, drank en ook wat stretching zetten ze dan hun tocht verder. Ze genoten van de sfeer, van de cultuur maar vooral van elkaar en waren dan ook heel blij dat ze samen over de finish kwamen. Hun tijd van 5u12'54 vonden ze minder belangrijk. They did it! en dat was waarvoor ze kwamen.

Dat laatste kan ook gezegd worden van Rita Ghys, die luid aangemoedigd de laatste kilometer met dochter Jill aan haar zijde haar marathon finishte in 6u04'00!!

Aan iedereen een dikke proficiat. Het was een weekend met een grote meerwaarde voor de club!!

firenzemarathon

Voilà, 't zit er op.
De 42,195 km. rond en door Firenze zijn probleemloos verteerd.
Uitgebreider verslag volgt, maar kort laten weten dat het nagenoeg vlekkeloos verliep!
De officiële tijd weet ik nog niet, maar de eigen gechronometreerde tijd op de Garmin is 3u33.

Ciao.

cijfers

De trainingscijfers vòòr Firenze-marathon:

sedert 17 september, op 10 weken dus:
7u50' gezwommen;
14u49'36" ofte 323,96 km. gefietst &
48u01'52" ofte 577,86 km. gelopen.

Alles met plezier afgewerkt, het dipje was vorige week maandag, het begon bij het vertrek, de chrono niet ingeduwd en pas na 1,5km. gezien.
In korte broek 2x een regenbui en 1 hagelbui getrotseerd, het gevoel was niet super;
gevolg; dinsdag en woensdag wat slapjes & ziek; maar donderdag al terug op 90%.

Vandaag ofwel 30' loslopen of rust, ik opteer voor rust.
De nacht was kort, 3 uur geslapen om 'n vriendin naar Zaventem te voeren?!
Emilia zou dit doen, maar zij was ziek en bleef in bed.

Het enige wat me nu sportief gezien nog rest is Rust, rust en nog eens rust.
Iets waar ik eigenlijk al naar uitkijk.
Hopelijk sta ik zondag perfect uitgerust aan de start.

Florence

Het wordt zowat tijd om me eens te verdiepen in Florence.
Bitterweinig weet ik over de stad en streek en tot deze morgen wist ik het uur van de start niet... Start zondag om 9u00 op de Piazale Michelangelo, aankomst iets na de middag op de Piazza Santa Croce.
M'n startnummer is 2133, of er trackingis weet ik niet.
Temperatuuur +/- 13°C, voor mij ideaal, niet te warm noch te fris.

Het profiel leert me dat het een vlakke marathon wordt, de eerste 3 km. zelfs bergaf!

Foto's zullen te vinden zijn op fotostudio5.

Dat het nu maar snel zondag is... !!

kort

Korte dagen, korte trainingen, kort van stof...
Kort en snel , want (alweer) geen tijd.
Afgelopen vrijdag 'n toffe drink gehad voor Emilia's 30e verjaardag;
ik was barman van dienst en genoot van de bruiswatertjes!
Wat kijk ik uit naar het einde van de week, anderhalve dag verplichte rust en dus tijd voor andere zaken (DVD's bekijken, Humo's lezen, ... (alweer tijd te kort?))!


Terwijl ik zondag de laatste 'lange' training aan 't afwerken was, 21 km. (ipv. 20) waren een deel clubgenoten aan het werk in Kasterlee.
Op hun menu de halve of volledige marathon.
Trainer Tim heeft een mooi verslag over zijn overwinning; proficiat Tim!
Dorpsgenoot Rudi Willems liep mee op de marathon en was er knap 5e.
Zijn gemiddelde snelheid lijkt me laag voor zijn kunnen, of 't aan 't parcours lag of aan de training wil ik hem nog eens ontfutselen.

*
Alweer een project om met belangstelling te volgen: worldtour2008.
Stefaan Engels is de bedenker van onze club, vorig jaar hielp ik hem voor z'n tickets voor de marathon van NYC en af en toe loop ik hem nog eens tegen 't lijf.
Dit zal komend jaar wat minder zijn: 15 triatlons in 1 jaar ?!

*

Luc Van Lierde schenkt z'n wedstrijdfiets waarmee hij in Hawaï een bijzonder verdienstelijke 8° plaats behaalde.
Bieden ga ik niet doen, hierover waren Emilia & ik het snel eens!

helpJoost

Allez hup;
omdat 't voor Joost is:






Lieve klantjes,

sorry, maar hier zijn we nog vlug een keer :

HELP MIJ !!!

U kon mij deze morgen horen op Studio Brussel als stand-up comedian in de grote Peter Van De Veire ochtenshow. Als ik 5 keer mag terugkomen, dan win ik een belangrijk optreden.

Dus, alstublieft, stem elke dag voor mij zodat ik 5 keer mag terugkomen.... ALSTUBLIEFT !! HEEELP !!

Stem voor Joost op www.stubru.be , doorklikken naar "De Grote Peter Van De Veire ochtendshow" en doe dit 5 dagen naar elkaar AUB.

Alvast bedankt,

Joost

luna

Trots mijn petekind voor te stellen:

Luna, geboren 11-11-2007 te Gent.

sprokkels

Magenta mag je niet meer zomaar gebruiken in Nederland!
Waar gaat het heen, een kleur patenteren?
Maar er kwam er een sublieme tegenzet!!

Zoeken naar afbeeldingen op Google?
PanImages zoekt in verschillende talen:
'harde schijf' wordt hard disk, disque dur, festplatte, disco duro enz.

Sinds afgelopen maandag zijn we beginnen lezen aan ons nieuw toneelstuk Appelmoes. Voorlopig is dit nog de werktitel.
Drukke dagen tot aan de voorstellingen.
Wij, de spelers, kregen maar het eerste bedrijf. In het tweede zit nog 'een knoop' die door de schrijvers en regisseur ontward moet worden.
We hebben toch gewed dat we sneller ons tweede bedrijf gaan hebben dan 'n regering!
Zet uw geld maar in!!

M'n neef Olivier wordt Traveldude en trekt richting Nieuw-Zeeland.
Good Luck!

Bart & Timothy presteerden goed in Florida, resp. 4u18'17" & 4u11'30"

bart

Morgen probeer ik de 2007 Ford Ironman World Championship 70.3 in Clearwater, Florida (USA) te volgen; met speciale aandacht voor clubgenoten Bart en Timothy.

Alleen al voor het weer in Florida, momenteel 25°C...
Het W.K. halve triatlon dus!
IM-coördinator Bart en zwemtrainer Timothy kwalificeerden zich afgelopen zomer op de Marc Herrans-classic (Antwerp Ironman 70.3).
Timo treedt aan in de Age Group 18-24 (Cocquyt), Bart in de Age Group 30 – 34 (De Temmerman)

Alles morgen dus te volgen op Ironmanlive.

Foto's dateren van Bart's eerste triatlon, zondag 3 juni in Wachtebeke.
Morgen op 't menu:


1,9 km. zwemmen

*
1.2 mi. swim









90 km. fietsen

*
56 mi. bike







21 km. lopen

*
13.1 mi. run






Succes vrienden!

Update via Katleen:

Hallo allemaal,

Zaterdag is het eindelijk zover: Bart zijn eerste wereldkampioenschap halve triatlon!

Hij start om 1u45 onze tijd!

Kleine update van de situatie daar:
Aangename temperatuur, goed gezelschap, gezellige sfeer maar…
Ook hoge golven, veel wind en toch niet zo’n vlak parcours. Maar hij is er uiteraard volledig klaar voor en kijkt er naar uit om een mooie prestatie neer te zetten!
Dus allen duimen!

Groetjes, Katleen

NewYorkMarathon

Vanuit de luie zetel (veldrijden); 34 km. gelopen, gewassen en gegeten;
m'n gedachten in NYC.
Over 35' starten de 37.000 atleten daar.
De athletetracker is 'ingesteld', duimen maar!


Update 20u56.
Héhé, 't zit er op!
Proficiat aan alle atleten en tonnen respect voor Els!

Verduidelijking:
Els, Geert, Peter, John & Bruno zijn clubgenoten.
Trainer Tim liep onder naam van Gilles.
Maurice & Marc zijn dorpsgenoten.
Last but not least Dimi, familie.

wijsheid

Deze morgen drukte Emilia dit me onder m'n neus.

'k Heb er niets aan toe te voegen.

Achter elke sterke man staat 'n sterke vrouw & wie durft nu de wijze raad van z'n vrouw in de wind slaan?

Dank u wel vrouw!

lachen

Blijven lachen!
In 't kader van Humor, onderstaande zaken: 't Is weer comedy bij 'den Directeur', Joost en zijn medam (helaas kan ik er niet bij zijn, maar je weet het dan toch maar hé)

Op donderdag 8 november gaan we een beetje aan integratie doen. We serveren Wereldwijn en een echte neger komt hier moppen vertellen.Echt waar, een zwarten, in Zelzate !!!

Neenee, alle gekheid op een bamboestokje, we hebben een geweldig leuke kerel uit Nederland kunnen strikken, nl. Chris Van Der Ende, en die komt ons weer een uurtje amuseren en we hebben natuurlijk weer een lekker menuutje klaarstaan.

Eéntje van mijn broer:

'Ik ben een mooie vrouw van 25 (spectaculair mooi zelfs). Ik ben welbespraakt en heb klasse. Ik ben niet van New York. Ik wil trouwen met een man die minimaal een half miljoen dollar per jaar verdient. Ik weet dat dit wat hol klinkt, maar een miljoen per jaar is middenklasse in New York, dus ik denk niet dat ik overdrijf.
Zitten er kerels die 500K of meer maken op deze site? Of vrouwen die me tips kunnen geven? Ik had iets met een zakenman, maar die verdiende niet meer dan 200 - 250.000 dollar per jaar. En dan loop ik tegen de lamp. Met 250.000 raak ik nooit in Central Park West (betere buurt van New York, nvdr.) Ik ken een vrouw uit de yogaklas die gehuwd was met een investeringsbankier en die in Tribeca (duurste buurt van Manhattan, nvdr.) leeft, ze is zeker minder knap dan ik ben en intelligent is ze ook al niet. Wat doe ik verkeerd? Hoe raak ik op haar niveau?

Ik heb een aantal specifieke vragen: Waar kan ik rijke vrijgezellen treffen? bars? restaurants? fitnesszalen? Wat zoeken mannen in een vrouw?

Wees gerust, jullie kunnen me niet pijn doen. Moet ik een bepaalde leeftijdsklasse achternazitten? Waarom zijn sommige vrouwen die in Upper East Side wonen gewoon lelijk? Ik heb echt lelijke vrouwen ontmoet die getrouwd waren met schatrijke kerels. En prachtige exemplaren van meiden in vrijgezellenbars. Hoe zit dat daar?.

Moet ik speciale beroepen achternazitten? Advocaat, investeringsbankier, artsen? Hoeveel verdienen die kerels trouwens? En waar zitten ze? Waar zitten de kerels van die hefboomfondsen?

Hoe beslis je of je gewoon een vriendin hebt of wil trouwen? Ik wil alleen TROUWEN.

Wees zo vriendelijk beledigingen achterwege te laten- ik ben eerlijk over mezelf. De meeste mooie vrouwen zijn oppervlakkig; ik kom er eerlijk voor uit; ik zou dit soort kerels niet achternazitten indien ik me niet op hun niveau zou kunnen bewegen- qua uiterlijk, cultuur en geraffineerdheid.

Bovenstaande advertentie verscheen op Craigslist, een Amerikaanse advertentiesite.

Ook het antwoord mag er zijn:

'Beste,
Ik heb je advertentie met veel interesse gelezen en heb nagedacht over je dilemma. Ik voldoe zeker aan de vereisten, ik verdien meer dan 500.000 dollar per jaar. Ik zie de zaken als volgt:

Vanuit mijn perspectief is je aanbod gewoon een slechte zakelijke deal. Ik leg je uit waarom: als we al de 'bullshit' achterwege laten, breng jij je schoonheid in en ik het geld. Goed. Maar nu komt het. Jij wordt van nu af aan enkel lelijker en ik ga hoogstwaarschijnlijker steeds meer verdienen. Dan is er de absolute zekerheid dat jij niet nog mooier wordt.

Dus in economische termen ben jij een verminderende waarde en ik een vermeerderende waarde. Niet enkel ben je een verminderende waarde, de snelheid waarmee je waarde afneemt neemt enkel toe. Je bent nu 25 en je blijft waarschijnlijk nog 5 jaar mooi, maar daarna wordt het elk jaar minder. En dan wordt het echt ernstig. Wanneer je 35 bent, zijn we klaar met je schoonheid.

Dus in termen van de financiële wereld, ben je in een handelspositie, maar het advies is kopen, noch houden. Het heeft geen zin om jou te kopen (wat je wel vraagt), dus stel ik voor om je te leasen. Indien je vindt dat ik gemeen ben, dan wil ik het volgende zeggen. Mocht ik mijn geld verliezen, dan verlies ik ook jou, dus als jij minder mooi wordt, heb ik ook recht op een uitstapmogelijkheid. Zo eenvoudig is dat. Dus een deal die het overwegen waard is, is verkering, geen huwelijk.

Toen ik jonger was, werd me geleerd wat efficiënte markten zijn. Daarom vraag ik me af waarom een meisje dat welbespraakt is, klasse heeft en spectaculair mooi is, nog steeds geen rijke suikeroom heeft kunnen vinden. Ik kan amper geloven dat, als je zo mooi bent als je beweert, de 500K je nog niet heeft gevonden, al was het maar om je eens te proberen.

Daarbovenop kan je altijd proberen zelf geld te verdienen, dan wordt dit soort conversaties overbodig.

Ik denk dat we te maken hebben met een klassiek 'pump and dump'-scenario ('pump and dump 'is een manier om de prijs van een aandeel artificieel de hoogte in te jagen, nvdr.)

Ik hoop dat je iets hebt geleerd, als je de lease-optie ziet zitten, laat me dan iets weten.'

Maurice

Vrijdag bloedde m'n hartje even toen ik de krant (HLN) las.
Bij regio stond een artikel van Maurice (Marnix). Leren kennen 'aan den toog' ,meestal kom ik hem daar dan ook tegen, of op 'n wielerwedstrijd.

'k Weet dat hij het er goed zal doen, maar 'k wou dat ik meekon.
Sowieso duimen, maar ook voor Dimi, clubgenoten Tim, Geert en zovele andere atleten.

Geniet er van vrienden!

twaalfminuten

Vanmorgen verbeterde ik 'n PR (Persoonlijk Record).

Enkele close-friends kenden m'n plannetje al:
zaterdagmorgen om 5u. vertrekken voor 32 km. LSD.
"Meent ge dat, jawatte" Antwoord: "Nood breekt wet!"

Waarom zo vroeg? Pluk de dag? Eerder om praktische redenen:
Deze voormiddag mocht ik op bedrijfsbezoek bij Mr. Mittal (tnx. Leen & Pablo), Emilia nam m'n werk over (tnx. Emyke), vanavond mosselen Augustijn ...
Smullen & genieten van de laatste glazen alcohol voor de marathon
(zonder Leffestoemper te zijn! (inside joke: echte mannen weten waarom)).

Vorig jaar was 't al eens vroeg 'prijs', nu dus 40' vroeger(der).
Nu dit opgezocht is én de comments nogmaals gelezen, Geachte Vriendschappen Filoe & Geert (bobslee) Gitaar (morgen kijken naar De Zevende Dag... ik zit op de MTB en ben naar 'n alco-vrije apéro en 'again' mosselen 'gaan' eten), die whiskeymenu zal nu zelfs al 2x na de NYC-marathon zijn...
Ik wil van m'n woord zijn hoor!!

Enfin,
't resultaat ontgoochelde me wat, 2 km. te weinig gelopen daar 'k om 8 uur moest en zou terug zijn. 12 minuten later vertrokken betekenden 'prijs', de tijd was op, 30 km. ipv. 32. Merde!
Ergens gaf 't niet, na 25 à 26 km. was 't beste er af; geen idee waarom.
Sterk vermoeden dat ik 2 uur te weinig slaap cash betaalde...
Volgende week opnieuw 'n dertiger, morgenvroeg 'Dwars door de Lembeekse bossen' (MTB).

Dienstmedeling:
DJ Wim, uwe DVD zat al om zes uur deze morgen, na 'n kleine 9 km. lopen in je brievenbus.
Hartelijken dank!

zeemzoet

Neen, met zeemzoet zet ik Emilia even niet in de bloemetjes...

Lopen, geen probleem; maar achteraf... zoals eerder gezegd, kartonnen hielen.
Geen blessure, eerder 'n ongemak.
Al geprobeerd met nertsolie, vaseline, crèmes, ... tevergeefs.

Laatste hoop is / was Miriam.
Miriam is gepensioneerd thuisverpleegster die van aanpakken weet en op medisch vlak raak uit de hoek kan komen. Eenvoudig én goed, 'just what I like'.

Dank aan Tim voor de raad van de Vaseline, An voor "DE" oplossing (Compeed) {niet geprobeerd}, maar 't was allemaal niet afdoend.

Sinds gisterenavond probeer ik met hét natuurlijk antibioticum bij uitstek: HONING.
En 't lijkt te werken.
Gouden tip van Miriam!

Vorig jaar de ijszak leren kennen, gebruiken en appreciëren, nu de honingpot.
Voor m'n hooikoorts (waar ik nu geen last van heb, 't is niet 't seizoen) is dit ook het eenvoudigste en meest afdoende middel.
Bovendien goedkoop, onschadelijk, natuurlijk, ...
... afkomstig van een imker uit de buurt, vandaar zo efficiënt bij hooikoorts.

Enfin, baat het niet, schaadt het niet; maar 'k heb er alle vertrouwen in.
Insmeren met honing, compres op de hiel en aftapen zodat de honing niet gaat 'lopen' (o ironie).

Vandaag 48' losgelopen op de Finse piste en geen probleem ondervonden.
Als ik iets voelde was het m'n rechterhiel, maar die gaf geen probleem;
hoop doet leven!

En morgen? Morgen verpulver ik 'n PR!!
Sweet dreams.

interval

Vorige woensdag interval.
Om niet te missen 'spiekte' ik maar.
Dat mag van Tim (denk ik) !!!!

Vandaag opnieuwe interval, 1u20'.
Net vertrokken van huis was het weren om m'n hartslag voldoende hoog te krijgen, ik kwam pas na 5' perfect in LSD.

Toen ik na 28' diende te versnellen om tijdig door het groene verkeerslicht te lopen besloot ik te beginnen aan de eerste van de 4 versnellingen van 10 minuten.
Eerste keer is afzien:
"Waarom toch? Niet in slaap vallen! Hartslag in de gaten houden; inhouden!
"Volhouden, je bent toch geen watje. Verdorie, afzien, waarom toch?"
En dan ben je weer een paar minuten verder.
"Hoeveel minuten nog? Hup!"
"Oef, afremmen, 3 minuten recup."
Na die drie minuten is het weer oppeppen en 'buzze geven'.

"Na deze keer is het 'al' de voorlaatste keer; go go go"
"Waarom is dat toch steeds zo afzien voor mij, dat interval?"
"Tot aan dat bosje, dertig seconden"
"Oef!"

Voorlaatste keer, op de terugweg en tegenwind.
De radio (gsm) wat luider, veel besef heb ik meestal niet van de muziek, maar in het achterhoofd doet het wel deugd.
Eens in het ritme is dat een goed gevoel, wel met het besef dat ik aan het tempo van ID nooit een marathon zou kunnen lopen.
Zeg nooit nooit, misschien mits de gepaste training, maar 'k wil ook nog wat genieten en hetgeen te zien is in me opnemen.

De laatste versnelling kon ik perfect inschatten tot waar ik zou (moeten/mogen) lopen.
"Homerun, volhouden; geniet er van (sarcasme troef)".

De laatste minuten uitlopen was ik blij, blij dat de training er op zat en blij dat de training alweer perfect afgewerkt is.

Thuis na 16,45 km. was het kijken naar de kartonnen hielen (zo voelden ze aan na stilstand).
Die wreef ik op aanraden van Tim in met Vaseline, geen hinder ondervonden; toch opnieuw wat bloed in beide kousen...

Duidelijk 4 langere pieken, telkens 10':

trainen

't Is bijna al trainen wat hier de klok slaat, nog steeds met plezier.
Hier en daar wat puzzelen, maar ik kan me nog steeds aan het dagschema en de afstanden houden, zàlig!

Afgelopen vrijdag clubfeest in Lebbeke.
Genieten van spijs, drank en vrienden.
Opmerkelijk was de aanwezigheid van Luc Van Lierde, amper een week na z'n knalprestatie in Hawaii.

Blijkbaar neem ik vaak foto's van Luc als hij naar boven kijkt.
Toeval zeker?

Zaterdagavond stond er trainen op 't programma:
2,5 uur fietsen en 45' loslopen.
Dit was voor mij enkel mogelijk nà de uren, bij donker, dus met de mountainbike, daar staat immers licht op.
Na 2u15' liet m'n voorlicht het afweten, er zaten nochtans nieuwe batterijen in;
dus de laatste kilometers fietste ik langs sluipwegen om geen 'vriendjes' tegen te komen en alzo €50 "aan mijne rekker" te zijn.
(tnx commissaris 'mad Wim' voor de correcte info {COL 10/2006})

Het loslopen verliep ook vlot.

Zondagmorgen dan de eerste 'dertiger' ter voorbereiding op Firenze.
Ook die kilometers waren 'genieten'.
Na 29 km. stond ik stil, op amper 300 meter van de deur; voor de rode lichten.
Vroeger dan 30 km. thuiskomen was geen optie, dus maar 1300 meter bijgedaan.
Het terug vertrekken na die stilstand was even pijnlijk; geheel uit het ritme geslagen.
Toch een mooie tijd opgetekend: 30,30 km. in 2u42'43" (LSD), dat belooft dus voor een mooie tijd in Firenze.

Tijdens het lopen geen ongemakken ondervonden, echter toen ik thuiskwam was het wél schade opmeten:
rechtertepel opengschuurd (neen, geen foto's), geen bloed, maar nu loop ik dus met 'n gevoelig korstje op m'n (rechter)borst(je).
Voorheen heb ik dat nooit gehad (toch niet zover ik me herinner).
En m'n hielen... verdorie, de linkerhiel, waar ik sinds de halve maraton in Brussel mee sukkel, lag terug open.
Om de cirkel rond te maken begint dit nu ook op m'n rechterhiel...
Opletten dus.

Vrij constant: het dal in 't begin is een stop om de gsm op StuBru te zetten, de piek op 't einde is 'n tunneltje.



Het belette me echter niet om gisteren alweer te 'gaan' lopen.
De eerste 500m. pijnlijk omwille van de hielen, daarna was 't genieten.

kippenvel

't Blijft opkijken naar de prestaties die vorige week in en rond Hawaï geleverd werden!

Les in nederigheid...
Mooie woorden van Rutger Beke op het einde;
het motiveert de gewone sportende stervelingen zoals ik.

bloedzweetentrainen

Amai m'n voeten!
Maandag stond 45' loslopen op 't schema.
Dat zijn dat ook de enige trainingen die ik nog op de boomschors van de Finse Piste doe hier in Ertvelde; al de rest is op de baan.
Tevens ideaal om m'n nieuwe loopschoenen in te lopen.
Vorige donderdag 30'; zondag 1u43' en maandag dus nog even in de Brooks.
Na zondag had ik 'n kleine blaar op de linkerhiel, maar dat hinderde niet.
Stomweg had ik niet m'n loopsokken aan, maar van die korte kousjes die net tot aan de hiel komen.
Amper 1 ronde ver diende ik te stoppen om de linkerkous eens goed op te trekken.
Thuisgekomen na 50' lopen kon ik de schade opmeten.
Niets gevoeld, maar de linkerschoen en kous zaten achteraan onder 't bloed.
Een 'kap' in de hiel, maar allemaal pijloos.

Bloed - zweet & trainen, 'n apart recept!

erwin

Zondag na de halve marathon praatten we nog even na in de hoofdstad met BDB.
Die kwam supporteren voor een dame (gezonde kerel die Bert[gelukkige verjaardag hé maat]) en vond al snel Emilia & Christel, die met en voor mij meegereisd waren.
Bert is van plan volgend jaar opnieuw de 20 km. door Brussel te lopen, ooit was z'n besttijd 1u10'!
Mijn tip aan hem: slaap 2 nachten er voor eens 7 uur en je bent er klaar voor Bert!

Van Brussel reden we door naar Stevoort, goeiedag zeggen bij m'n schoonouders en m'n schoonzus oppikken om af te zakken naar Bilzen, waar we aanwezig waren op het afscheidscriterium van Erwin Thijs.
De dames supporterden voor Leif Hoste, ik voor Servais Knaven.
Erwin mocht winnen won voor Leif.
Het mooie van de wielersport is dat je achteraf nog een babbeltje kan slaan met de 'helden'.
Dat deden we dan ook met Leif & Servais en toen het al donker was met de winnaar.