20km_verslag

foto A. V. * Deloitte.

De 20 km. door Brussel editie 2008 zitten er weer op!
Het beloofde niet zò goed te worden, maar het was meer genieten dan verwacht.
Zondagmorgen regende het blaasjes in Ertvelde en het zag er niet naar uit dat er beterschap in zat.
Richting Brussel klaarde het goed uit en de hoop groeide.
Heel relax; ik wou het op me laten afkomen, ik had geen schrik voor dé 20 km.; enkel bang afwachten voor m'n rechterkuit.
De verwachting was dat ik zaterdag niets meer zou voelen, maar helaas was dit niet zo.
Zondag ging beter, maar er was nog een vreemd gevoel; niet optimaal dus.
Tijdig in het startvak bleek m'n hartslag in orde te zijn, pakweg 70bpm. en het was geduldig aftellen tot 15 uur onder een loden zon, blij dat ik m'n petje op had!
Eens het startschot gegeven schoot m'n hartslag de hoogte in, terwijl... ik nog stilstond.
... dat een mens zich daardoor laat opjagen ;)

De start ging vrij vlot gezien de massa, 't is eigenlijk altijd té-veel, maar ik wil niet klagen & jammeren.
Dat de Wetstraat lang bergop gaat weet ik ondertussen wel; ervaring zat.
Alleen, bij deze zwoele temperaturen was het zweten geblazen.
M'n hartslag zat al snel nét onder het omslagpunt. Daar ging de vooraf geplande indeling van de wedstrijd...
De kasseien voor het Paleis waren een eerste verwittiging voor m'n kuit, de stampen kwamen hard aan, opletten dus.
Bij het uitkomen van de tunnels was de algemene opmerking "il fait chaud; bakken was het!!
De eerste 10 km. passeerden dan ook op een zucht. 45'34, met de Tervurenlaan nog voor de voeten zou het krap worden om op 1u30' binnen te zijn.
Dan maar tempo blijven lopen, maar zoals verwacht op de Tervurenlaan was het temporiseren omwille van de kuit.
Een versnelling naar de finish zat er helaas niet meer in.
Heel tevreden klokte ik af op 1u31'28". Onmiddellijk na de aankomst voelde ik steken in m'n kuit.
Vandaag gaat het vrij vlot, afwachten wat volgt; maar dit moet eerst overgaan.

Terugblikken met een tevreden gevoel omwille van de tijd, maar liefst 10' beter dan 2007.
Ook het uitgerust gevoel was méga!