driebelgen

vlnr: Stefaan, Olivier, Frederik
foto: worldtour2008.org

Bij het ingeven van de titel dacht ik aan 3 Belgen & Lena, maar 't is "Twee Belgen", dit geheel terzijde...

Met knikkende knieën en de kriebel in de buik dit bericht...
"Vandaag is 't al morgen"; vandaag is 't Ironman in Nieuw- Zeeland, zaterdag 1 maart, maar voor ons 'vanavond' 19 uur. Ironman NZ met 3 Belgen aan de start!
2 atleten ken ik persoonlijk, clubgenoot Olivier Cornelis en oprichter van de Ironmanagers, Stefaan Engels. De derde is genoeg gekend in de triatlonwereld, Frederik Van Lierde.

Duimen omhoog dus, 'k hoop van ganser harte dat Olivier zich weet te kwalifceren voor Hawaii.
Alles is te volgen via Ironmanlive, maar 'k ga braafjes slapen vanavond...

Stefaan verandert bovendien zijn plannen voor de 'Worldtour'...

De Energy Worldtour 2008 krijgt plots een andere wending. Stefaan is momenteel in New-Zealand voor zijn 3e Ironman triathlon in deze worldtour. Hij ontmoette er een Amerikaan die bezig is aan 18 volledige triathlons dit jaar. Stefaan past daarom zijn schema aan om er nog 5 volledige triathlons bij te doen. In het Ironman-circuit is dit bijna niet meer mogelijk, dus gaat het worldtour-team op zoek naar volledige triathlons buiten dit circuit.

***
Ondertussen zit ook m'n neef Oli-the-traveldude nog in de buurt...
***
Schrikkeldag, de meesten denken aan 'n extra dag werken; persoonlijk een extra trainingsdag;
spinning in dit geval.

rompstabilisatie_buikspieren

Gisterenavond gaf coach Tim een clinic over rompstabilisatie & bij onze sponsor Kurt in Gent Meeting Center.
Licht in de duisternis!

Tim doet ons één & ander uit de doeken...

Zeg maar Finetuning.






Niet te missen, een inleiding tot extra-sportieve oefeningen om meer (romp)stabiliteit te vinden, goed voor lichaam (en geest); ideaal om tot evenwicht te komen.

'k Mocht blij zijn dat m'n personal trainer Emilia mee was, zij kent nl. al die oefeningen; iedere maandag oefent ze een hele reeks in en met haar hernia-verleden ziet ze er nauwkeurig op toe dat deze correct uitgevoerd worden.
M'n bevallige assistente gaat nog haar hand vol aan me hebben [niets dat ik liever heb ;))]



Voilà en nu de fiets op voor de krachttraining; hopelijk blijft het droog...

mierhoopweg

Afgelopen weekend, zaterdagavond en zondag vertoefden Emilia en ik bij haar familie in Stevoort (Hasselt).
Daar er nog een looptraining op het programma stond vorderde ik Dimi op...
Hoedje af dat hij zijn nachtrust inkortte om mee te lopen in zijn achtertuin, in het unieke decor van Katarakt.
Na de plantages zochten we de pittige bossen op.
Voor mij vergelijkbaar met het parcours van de Hivernales in 't Zoniënwoud! Prachtig!
Pittig, want verre van plat en met de nodige afwisseling maalden we een goeie 13 km.
Hopelijk was dat voldoende om Dimi voldoende energie te geven om nog een ganse dag te werken.
Ondertussen liep Emilia ook een kleine 7 km. met haar zuster,
iedereen tevreden dus.
M'n loopgevoel is nog niet optimaal. Door 2 weken terug stil te liggen en nu steeds in de wind te lopen, loop ik vaak te vloeken als ik op m'n harstlagmeter kijk. Soms nét iets te hoog... niet veel, maar ik wil me strikt aan m'n schema houden.

De hoogtemeters en hartslag van afgelopen zondag:

Gisterenavond wist ik het nuttige aan het aangename te koppelen.
De auto gaan afhalen na onderhoud bij de garagist, dat kan al lopende; zo moest er niemand lastig gevallen worden.
De eerst 3 km. (in de wind) zat ik constant 4 à 5 slagen per minuut te hoog.
Misschien verwaarloosbaar, maar niet voor mij. 'k Heb meermaals luidop gevloekt en mezelf verplicht kalmer te lopen. Het gevoel was goed, maar de hartslag net te hoog.
Uiteindelijk nog een gemiddelde hartslag gelopen, mooi binnen de vooropgestelde hartslagzones én binnen de tijd.
Mits een kleine omweg in 't begin kwam ik uit op 1u01 ipv. 1 uur, mooi!

lek

Amper 2 kilometer gefietst en plat achteraan. Zonder morren een nieuwe binnenband dus.
Het was lang geleden en 'k had m'n winterhandschoenen aan, bovendien geen 'bommetje' mee, wel de fietspomp.
De wissel nam 8'55 in beslag; 'k ga nog eens moeten oefenen tegen de wedstrijden!
Totaal 28,9 km. losgefietst op 1u20.

maagdvangent

Gisteren 3 uur fietsen in LSD op het menu.
Vrij veel wind in de polder en rond de Maagd van Gent.
't Werd een beetje zoeken naar het ideale verzet omwille van die wind.
De hartslag werd nauw in de gaten gehouden, maar af en toe was ik iets té vlot aan het fietsen.
Bedoeling was tussen hartslag 130 & 135 te fietsen, met in het 2e uur links-rechts oefeningen.
Wat was me dat; lastig in 't begin, vrij vlot naar het einde toe; blij dat ik volgehouden heb.
Er was duidelijk verschil tussen links en rechts, meer macht en vlotter ronddraaien met het rechterbeen.

Uiteindelijk viel alles nog mee: 71,3 km. en een gemiddelde hartslag van 135.
Onderstaande grafiek: het blauwgevulde zijn de hoogtemeters (jawel toch verschil op een vlakke rit); rood = hartslag en roze is de cadans (trapfrequentie), 87 owm/min. gemiddeld.

berendries

Na de ellende van vorige week was er gelukkig beterschap.
Zaterdagmorgen was de pijn en miserie verdwenen uit de linkerkuit; zaterdagavond kreeg ik een verklaring. Een blokkage door deshydratatie en tekort aan vitamines, die verdwijnt na 72 uur.
Met plezier zondag de fiets op voor een groepstraining met de club.
Het werd een ongeloofelijk goede krachttraining; eerst de Edelare in Oudenaarde, die op 'den groten' werd beklommen aan trage trapomwenteling dus. Kracht, kracht, kracht.
Erna de Berendries, gelukkig op 'den kleinen', souplesse dus, maar het steilste stuk deden we 2x.
Na de Berendries, die ik nog nooit zo vroeg op 't seizoen deed; schotelde coach Tim ons de Kasteelberg voor, terug op het groot verzet.
Even zag ik 23 en zelfs eens 21 omwentelingen per minuut...
Normaliter 'draai' ik tussen 85 en 100 omwentelingen, een groot verschil dus, ook voor 't gevoel in de benen: megà!

De kou kon ons niet deren en van smog was niets te merken.

hotstick

De 'spierscheur' speelde me parten afgelopen dagen. 's Morgens na 't opstaan had ik veel last en pijn.
Gisterenavond nog goed ingewreven met Rado Salil (hotstick) & afgezien....
Afgelopen morgen géén pijn bij 't opstaan, vrolijk rondgehuppeld en de trap op- en afgestormd als nooit voorheen!
Dan toch geen spierscheur?
Morgen toch fietsen?

Hopelijk wel...

lap

Lap, 'k heb het zitten.
De moral was bijna terug in orde, na het zwarte gat van vorige week kwam ik uit het dal gekropen en kon ik de week nog redden met spinnen, lopen én fietsen; maar op matig niveau.

Maandagmorgen bloedafname maar met 't gevoel dat, zoals steeds, alles in orde zou zijn; wat gisteren ook bevestigd werd door de dokter; alle waarden ok, waarschijnlijk een touckeken van de griep die in de lucht hangt.

Dinsdag terug als een vis in het water, maar bij het keren na m'n voorlaatste 50 meter kon ik met pijn in de touwen gaan hangen, lettterlijk.
Een kramp in de linkerkuit en een grapje van een mede-zwemmer:

"zwem weer vanwaar je komt"
'mijnen achteruit is kapot Rik (toch bedankt voor het medeleven)'

Gisteren nauwelijks iets aan de hand, enkel een ambetant gevoel in de kuit, vooral als ik steun op m'n linkerbeen. Zwemmen zat er nog in, nauwelijks de benen gebruikt.
Deze morgen echter terug het gevoel als vorige zomer en m'n eigen diagnose gesteld: spierscheur.
Het spreekt voor zich dat ik er 'asap' vanaf wil; maar 't zal z'n tijd vragen.
Voorlopig raakt het me mentaal niet, maar ik vrees dat het niet te lang mag duren.
Optimistisch gezien, beter nu dan later op 't seizoen; maar de wil en drang om te trainen is er...
Stilzitten is pas afzien voor me...

Sporten is gezond ?!

zever-gezever

Meer dan de titel krijg ik niet uit mijne kop...

'k Zit serieus 'down' op sportief vlak.
Gelukkig in niets anders.

Moe, steeds maar moe; 'k slaap als een roos; iets wat ook niet altijd waar is,
maar overdag moe, moe moe, ...

Deze week nog maar 1 u gezwommen en hoe? 't Trok er niet op, slecht gevoel; moe achteraf.

Morgen naar de dokter en bloed laten afnemen.
Zin om te trainen, ja, maar goesting, neen...
Bizar, 1 of 2 dagen dip of off, ja, maar géén week hé...

ps. niet panikeren, m'n werk lijdt er niet onder

hivernales-verslag

De hoogtemeters vd Hivernales.

De off-day van afgelopen vrijdag leek gisteren over, maar na de middag kreeg ik snel m'n klop.
Gisteren dus op tijd naar bed, maar slecht geslapen en dus niet met hét gevoel naar 't Zoniënwoud, 't is te zeggen; de benen voelden ok, maar 't gevoel was ziekjes.

Mede door de kou zat ik iets te hoog van hartslag, maar wel met 'n goed gevoel (niet in het rood).
Relatief vlot gelopen, tot na 14 km. club- en dorpsgenoot Kristof bij me kwam en we samen op 't gemak verder liepen.
1u34, amper 1 minuut beter dan vorig jaar;
lag het aan het zieklopen of aan het feit dat ik slechts één uurtje liep aan 't begin van de week?
'k Ga er niet van wakker liggen, hopelijk snel genezen?!

off

Vanmorgenvroeg dacht ik dat ik nog niet goed wakker was, dat gevoel is helaas niet overgegaan.
Moe, moe en nog eens moe...

Gisteren vol goede moed in de wind gaan 'snijden' met de fiets.
Een goede training, zeker voor de stuurvaardigheid in de stuurbeugel met af en toe een serieuze snok van de wind!
Het plan om deze middag te lopen heb ik laten schieten, morgen sowieso rust en hopelijk zondag met frisse benen naar 't Zoniënwoud.
Vanavond in principe wel spinning, maar 'k voel nu al dat ik achterstevoren op m'n vehikel ga zitten...