zweepslag

of te 'coup de fouet' zo leert Google me.
In 't Vlaams: spierscheur.

Hoe 't komt dat ik zo lang niet blogde?
Geen tijd en sportieve miserie!






Vorige dinsdag stond er open water zwemmen op het programma.
Met ons boegbeeld Luc Van Lierde dan nog wel, niet te missen dus!
Een week eerder was de poging afgeblazen wegens onweer, die afgelasting was het begin van een sportief dipje.
Niets gedaan omwille van tijdsgebrek en de momenten dat ik dan wél zou kunnen sporten was het barslecht weer. Een beetje regen houdt me niet binnen, maar bliksem is andere koek hé.

Vorige week dus vol goede moed gaan zwemmen, alles lukte vrij goed tot we wat stonden te 'djakkeleuren'. Toen ik wilde verder zwemmen schoot een kramp in m'n kuit en kon ik geen kant meer uit. Alleen kermen van de pijn... Toen de kramp over was raapte ik al m'n moed bijeen om toch nog te zwemmen maar 't lukte niet, té pijnlijk.
Stappen ; enfin, manken lukte nog net.
M'n kuit stond heel dik en de pijn was niet te harden. Thuis gekomen en de ijszak uit de vriezer gehaald, maar dat bracht weinig soelaas.
Woensdag ging het niet veel beter, donderdagmorgen was het ook niet om uit te houden; dus dan maar richting dokter getrokken.
Het verdict viel al snel: spierscheur. 10 dagen geen sport! 3x daags zalf wrijven en rustig terug opbouwen.

Lap, daar gaat m'n voorbereiding op de Mister T..
Sowieso zal 't in Gent al 'gene vetten' zijn daar het vlak na m'n verlof valt, nauwelijks gefietst en amper gezwommen dus...

Ondertussen gaat het al een pak beter, maar ik durf nog niet te lopen, dat zal voor tijdens de congé zijn.