vrijdag 30 november 2007

maratone

Die zondagochtend in Firenze...

Na een goede nachtrust ontwaakten Raf en ik volg energie en goede moed.
We zagen hét zitten en zouden 'ons ding doen'.
M-day! De loopkledij en 'attributen' zoals startnummer met chip, loopgordel, gellekes ed. lagen allemaal keurig klaar.
Enkel nog de nodige tape aanbrengen op de voeten en richting ontbijt.
We namen onze tijd, het leek me iets stiller dan anders in de ontbijtzaal, je kon de spanning voelen.
Voor mij oa. 2 espresso's, een ware boost na 2 dagen zonder koffie.
Wat we nooit verwachtten, maar sindsdien altijd waar was; de taxi-busjes waren te vroeg.
Het gedacht dat de zuiderse mentaliteit heel laks is, blijkt niet waar te zijn!
2 busjes atleten ariveerden na een rit van een klein kwartiertje, door wat voor ons de residentieele kant van Firenze leek, op de Piazale Michelangelo.
We waren er bij de eersten, er was drukke activiteit bij het opzetten van 'vanalles'.
De busjes keerden terug naar het hotel om de 2e groep atleten en supporters (vrouwen) op te halen.
Even genieten van het uitzicht, het dal en de stad Firenze met de Duomo als voornaamste herkenningspunt.
Korte tijd later hielpen we een stressende Italiaan. De brave ziel kreeg z'n pul gas niet open; niet erg, ware het niet dat uitgerekend hij de ballonnen van de pacers diende te vullen...
Met onze forsbollen kwamen we ook niet toe (onze benen zijn getraind, de armen minder).
Dankzij een alerte Michael konden we de fles openwrikken met 'n sleutel.
Goede daad nummer één gesteld die dag!
Na wat geslenter liepen we met 'n paar atleten richting de toiletten.
Veel 'kottekes', maar geen papier?!
De aangesproken organisatoren snelden weg, waarheen is nog steeds 'n raadsel; maar de volgende marathon heb ik wel 'n rol toiletpapier mee! Gelukkig deelde 'n andere loper enkele velletjes met ons.
Een kwartiertje voor de start begaven we ons naar het startvak. Nog even babbelen onder 'n stralende zon en concentratie om in de bidon te plassen.
Warme kledij werd ontdaan en weggegooid, ready to go.
Om 9u20 werd de meute in gang gezet, 3 minuten later overschreed ik de startlijn en werd de Garmin aangeduwd.
De start was lichjes bergaf, we waren vooraf gebriefd door verkenner Tim. Onze coach stond enkele honderden meter voorbij de start al met de vrouwelijke supporters.
Snelheid maken zat er de eerste 2 à 3 kilometers niet in, de massa leek te groot voor de smalle baantjes.
Na 3 km. kreeg ik 't gezelschap van kamergenoot Raf die vroeg om even samen te lopen.
Toen ik 'polste' naar zijn hartslag bleek dat hij iets te snel liep, ik was snel akkoord om ook even te zakken om de krachten te sparen.
Op naar de eerste bevoorrading op 5 km. Een gelleke en een flesje water, dat kon ik dan bijhouden, ook het bekertje sportdrank was welkom.
Even later geraakte ik dan in m'n tempo en liet ik Raf achter.
Terug in de binnenstad aangekomen na km. 11 werden we onthaald op 'n oorverdovende aanmoediging door de Italiaans supporters, kippenvelmoment nummer 1!
Amper daarvoorbij stond Tim met de dames, m'n duimen in de lucht om aan te geven dat alles OK was.
Op km. 12 zag ik en man staan met tricolore pruik en 2 uitgedoste dames in zwart-geel-rode vlaggen. "Goe bezig" klonk het uit m'n mond en een aanmoediging van hun stuwden me vooruit.
Na 13 km. botste ik op 'n muur van oranje balonnen, die van 3u45'.
Het duurde anderhalve koilometer eer ik daar voorbijgeraakte zonder forceren, (!) samen met 'n pak andere lopers ergerde ik me aan die gasten. Ze liepen niet op hun plaats en de atleten die hen volgden weigerden plaats te maken...
Net voor de bevoorrading op 15 km. zat ik voorbij die groep, maar diende ik voor 'n tweede keer te plassen.
Nog nét voor de oranje meute aankwam kon ik me voorthaasten.
Er waren zelfs atleten die langs de tijdsregistratiematten liepen om niet terug opgeslokt te worden in die groep; terugkeren en wél over de matten lopen was de boodschap.
Op km. 16 bekeek ik m'n loopgordel en wat bleek; aan de rechterkant 3 gellekes verdwenen...
Even paniek en rekenen... nog meer doseren was de boodschap; wachten tot de bevoorading met Enervitgel van de organisatie (die pas op km. 30 zou zijn).
Iedere verdere drinkpost wandelde ik om water én sportdrank te nemen.
Tim gaf deze tip om zeker te zijn dat we genoeg binnen hadden.
De post net voor de 25km. heb ik zelfs de tijd genomen 3 flesjes in de loopgordel te vullen met sportdrank. Een flesje water (met dop) had ik steeds onder de rits van m'n pakje.
Het gaf me het nodige vertrouwen; ik kon op zeker spelen.
Genietend van m'n tempo, geconcentreerd om me heen kijkend, iedere stap toch opletten en met 'n fris hoofd genietend stoomde ik verder.
Op km. 25 had ik nog steeds 't gevoel de marathon nog 'n keer te kunnen lopen!
Na km. 30 begon een saaie, lange lus. We hadden 't parcours bestudeerd en wisten dat dit een moeilijk stuk ging zijn.
Verlossing voor mij, er was bevoorrading met gellekes! Onmiddelijk 2 stuks binnengenomen en goed doorgedronken. M'n zakken gevuld met nog 4 stuks, van reserve gesproken...
Die laatste lange lus zag je de atleten afzien en figuurlijk sterven.
Zelf kon ik m'n tempo en hartslag behoorlijk vlot aanhouden, de snelheid durfde wat te zakken, maar mentaal kon ik de moed er in houden.
Even twijfelde ik om aan een op voorhand uitgekozen boom te stoppen voor 'n plasje.
(een mens bedenkt de meest gekke dingen ). De vrees bestond om niet vlot meer in gang te geraken na de stop, maar 'k waagde het er maar op. Het verlossende gevoel maakte even plaats voor de pijn in de benen en 't was het wagen waard.
Ongeloofelijk vlot geraakte ik terug op tempo en begon ik atleten die ervoor rond en voor me liepen in te halen.
Terug richting stad, stap voor stap richting finish.
Richting afspraak met m'n persoonlijke geschiedenisboek; ook dat ging door me heen.
Vrij vlot richting 3,5 uur, woehaa!!
Op km. 41 kreeg ik clubgenoot Gerrit in 't vizier; maar ik besloot niet overmoedig te worden en verstandig m'n eigen tempo aan te houden.
Even later zag ik Tim staan, heel strategsich opgesteld en dat gaf nog wat courage.
De laatste boost en nog die eindeloze laatste kilometer en 195 meter afhaspelen.
" 't Vet was van de soepe " maar 't was goeie soep ;))
Breed met de armen zwaaiend kwam ik over de meet, met een ongeloofelijk voldaan gevoel.
Nog even wachten op Gerrit die iets later finishte.
3u37' op de wedstrijdklok, minus de 3 minuten aan de start de mooie tijd van 3u34'17".
17' beter dan een jaar eerder in NYC.
Droom was om binnen de 3u30 te zitten, de ultieme kick zou geweest zijn om 30' beter te doen; maar 'k ben héél tevreden!!

Moe maar tevreden konden we naar 't hotel strompelen om een verfrissende douche te nemen.
's Avonds bouwden we 'n bescheiden feestje, stilzitten zat er voor mij niet in, dus hebben me de nachtelijke kilometers in Firenze er met plezier bijgenomen.

Mijn oprechte dank aan trainer Tim, voor de begeleiding en de organisatie, steun en toeverlaat in Firenze (en thuis); de ongeloofelijk toffe clubgenoten en last (but not least) aan Emilia.

woensdag 28 november 2007

coachverslag

Een mooi verslag van Tim op de clubsite en zijn blog:

Respect & lof voor onze coach !!

Na een schitterend weekend met een hele leuke sfeer kunnen we hier dan de lang verwachte resultaten van de marathon in Firenze weergeven.

De start vond plaats op de Piazzale Michelangelo, gelegen op een heuvel met een schitterend zicht op de oude binnenstad. Rond 9u20 waren onze mannen en vrouwen vertrokken!!

Erwin Bruninx was onze 1e man. Na een hele solide wedstrijd klokte hij af in 3u10'18. Een sterke verbetering van zijn PR!!

In 2e positie zagen we Michael Geeraert doorkomen. Ook hij kon zijn tempo vrij goed vasthouden, om te finishen in 3u24'24.

Aan km 26 passeerde Kristof Van Hoecke (na de nodige plaspauzes) samen met Gerrit Leemans. Aan km 30 versnelde Kristof en snelde zo naar een hele sterke 2e helft en een eindtijd van 3u26'54. Hiermee bewees hij dat hij een stuk sneller kan (en dus iets sneller mag starten). Gerrit werd op het einde nog voorbijgestoken door de altijd lachende en fris ogende Bert Wauters. Bert eindigde in 3u34'17 (kijk ook eens op www.bewa.blogspot.com). Gerrit stormde de Piazzale Santa Croce op na 3u35'56.

De volgende was Serge Cleerbout. Zoals steeds de rust zelve en de situatie helemaal onder controle, finishte hij in 3u42'15, vrij kort gevolgd door Steven Vanbergen in 3u44'49. Steven liep zo snel dat we hem tot 2 keer toe misten! Frederik Goethals kon hier ook kort op volgen om zijn eerste marathon te beëindigen na 3u48'40. Ook Raf Wouters debuteerde op deze afstand en deed het met 3u51'21 zeer goed!

Hierna volgen 3 trainingspartners vrij kort op elkaar. Mario Delemarre had wat last van de rug maar liep in zijn tempo naar 3u55'26. In de laatste 100en meters werd hij echter gevloerd daar Anouk Doore in 3u54'25. Gino Mortier rondde zijn marathon af in 4u00'29. Na een moeilijke trainingsperiode zeker een bevestiging dat de basis breed genoeg is.

Herman Gelan verloor even wat tijd door last aan de bovenbenen maar kon zijn eerste marathon na 4u09'39 ook moe maar voldaan afsluiten. Daarna volgde Pieter Auwaerts die na 4u28'26 ook zeer gelukkig was.

Hierna volgden bloedbroeders Pascal Blanquaert en Kurt Neyrynck. Van bij de start vonden ze elkaar. Ze liepen elk hun eigen tempo, maar wachtten elkaar bij de bevoorrading telkens op. Genietend van spijs, drank en ook wat stretching zetten ze dan hun tocht verder. Ze genoten van de sfeer, van de cultuur maar vooral van elkaar en waren dan ook heel blij dat ze samen over de finish kwamen. Hun tijd van 5u12'54 vonden ze minder belangrijk. They did it! en dat was waarvoor ze kwamen.

Dat laatste kan ook gezegd worden van Rita Ghys, die luid aangemoedigd de laatste kilometer met dochter Jill aan haar zijde haar marathon finishte in 6u04'00!!

Aan iedereen een dikke proficiat. Het was een weekend met een grote meerwaarde voor de club!!

zondag 25 november 2007

firenzemarathon

Voilà, 't zit er op.
De 42,195 km. rond en door Firenze zijn probleemloos verteerd.
Uitgebreider verslag volgt, maar kort laten weten dat het nagenoeg vlekkeloos verliep!
De officiële tijd weet ik nog niet, maar de eigen gechronometreerde tijd op de Garmin is 3u33.

Ciao.



donderdag 22 november 2007

cijfers


De trainingscijfers vòòr Firenze-marathon:

sedert 17 september, op 10 weken dus:
7u50' gezwommen;
14u49'36" ofte 323,96 km. gefietst &
48u01'52" ofte 577,86 km. gelopen.

Alles met plezier afgewerkt, het dipje was vorige week maandag, het begon bij het vertrek, de chrono niet ingeduwd en pas na 1,5km. gezien.
In korte broek 2x een regenbui en 1 hagelbui getrotseerd, het gevoel was niet super;
gevolg; dinsdag en woensdag wat slapjes & ziek; maar donderdag al terug op 90%.

Vandaag ofwel 30' loslopen of rust, ik opteer voor rust.
De nacht was kort, 3 uur geslapen om 'n vriendin naar Zaventem te voeren?!
Emilia zou dit doen, maar zij was ziek en bleef in bed.

Het enige wat me nu sportief gezien nog rest is Rust, rust en nog eens rust.
Iets waar ik eigenlijk al naar uitkijk.
Hopelijk sta ik zondag perfect uitgerust aan de start.

woensdag 21 november 2007

Florence

Het wordt zowat tijd om me eens te verdiepen in Florence.
Bitterweinig weet ik over de stad en streek en tot deze morgen wist ik het uur van de start niet... Start zondag om 9u00 op de Piazale Michelangelo, aankomst iets na de middag op de Piazza Santa Croce.
M'n startnummer is 2133, of er trackingis weet ik niet.
Temperatuuur +/- 13°C, voor mij ideaal, niet te warm noch te fris.

Het profiel leert me dat het een vlakke marathon wordt, de eerste 3 km. zelfs bergaf!

Foto's zullen te vinden zijn op fotostudio5.

Dat het nu maar snel zondag is... !!

dinsdag 20 november 2007

kort

Korte dagen, korte trainingen, kort van stof...
Kort en snel , want (alweer) geen tijd.
Afgelopen vrijdag 'n toffe drink gehad voor Emilia's 30e verjaardag;
ik was barman van dienst en genoot van de bruiswatertjes!
Wat kijk ik uit naar het einde van de week, anderhalve dag verplichte rust en dus tijd voor andere zaken (DVD's bekijken, Humo's lezen, ... (alweer tijd te kort?))!


Terwijl ik zondag de laatste 'lange' training aan 't afwerken was, 21 km. (ipv. 20) waren een deel clubgenoten aan het werk in Kasterlee.
Op hun menu de halve of volledige marathon.
Trainer Tim heeft een mooi verslag over zijn overwinning; proficiat Tim!
Dorpsgenoot Rudi Willems liep mee op de marathon en was er knap 5e.
Zijn gemiddelde snelheid lijkt me laag voor zijn kunnen, of 't aan 't parcours lag of aan de training wil ik hem nog eens ontfutselen.

*
Alweer een project om met belangstelling te volgen: worldtour2008.
Stefaan Engels is de bedenker van onze club, vorig jaar hielp ik hem voor z'n tickets voor de marathon van NYC en af en toe loop ik hem nog eens tegen 't lijf.
Dit zal komend jaar wat minder zijn: 15 triatlons in 1 jaar ?!

*

Luc Van Lierde schenkt z'n wedstrijdfiets waarmee hij in Hawaï een bijzonder verdienstelijke 8° plaats behaalde.
Bieden ga ik niet doen, hierover waren Emilia & ik het snel eens!

vrijdag 16 november 2007

helpJoost


Allez hup;
omdat 't voor Joost is:






Lieve klantjes,

sorry, maar hier zijn we nog vlug een keer :

HELP MIJ !!!

U kon mij deze morgen horen op Studio Brussel als stand-up comedian in de grote Peter Van De Veire ochtenshow. Als ik 5 keer mag terugkomen, dan win ik een belangrijk optreden.

Dus, alstublieft, stem elke dag voor mij zodat ik 5 keer mag terugkomen.... ALSTUBLIEFT !! HEEELP !!

Stem voor Joost op www.stubru.be , doorklikken naar "De Grote Peter Van De Veire ochtendshow" en doe dit 5 dagen naar elkaar AUB.

Alvast bedankt,

Joost

maandag 12 november 2007

luna

Trots mijn petekind voor te stellen:
Luna, geboren 11-11-2007 te Gent.

zaterdag 10 november 2007

sprokkels

Magenta mag je niet meer zomaar gebruiken in Nederland!
Waar gaat het heen, een kleur patenteren?
Maar er kwam er een sublieme tegenzet!!

Zoeken naar afbeeldingen op Google?
PanImages zoekt in verschillende talen:
'harde schijf' wordt hard disk, disque dur, festplatte, disco duro enz.

Sinds afgelopen maandag zijn we beginnen lezen aan ons nieuw toneelstuk Appelmoes. Voorlopig is dit nog de werktitel.
Drukke dagen tot aan de voorstellingen.
Wij, de spelers, kregen maar het eerste bedrijf. In het tweede zit nog 'een knoop' die door de schrijvers en regisseur ontward moet worden.
We hebben toch gewed dat we sneller ons tweede bedrijf gaan hebben dan 'n regering!
Zet uw geld maar in!!

M'n neef Olivier wordt Traveldude en trekt richting Nieuw-Zeeland.
Good Luck!

Bart & Timothy presteerden goed in Florida, resp. 4u18'17" & 4u11'30"

vrijdag 9 november 2007

bart

Morgen probeer ik de 2007 Ford Ironman World Championship 70.3 in Clearwater, Florida (USA) te volgen; met speciale aandacht voor clubgenoten Bart en Timothy.

Alleen al voor het weer in Florida, momenteel 25°C...
Het W.K. halve triatlon dus!
IM-coördinator Bart en zwemtrainer Timothy kwalificeerden zich afgelopen zomer op de Marc Herrans-classic (Antwerp Ironman 70.3).
Timo treedt aan in de Age Group 18-24 (Cocquyt), Bart in de Age Group 30 – 34 (De Temmerman)

Alles morgen dus te volgen op Ironmanlive.

Foto's dateren van Bart's eerste triatlon, zondag 3 juni in Wachtebeke.
Morgen op 't menu:


1,9 km. zwemmen

*
1.2 mi. swim









90 km. fietsen

*
56 mi. bike







21 km. lopen

*
13.1 mi. run






Succes vrienden!

Update via Katleen:
Hallo allemaal,

Zaterdag is het eindelijk zover: Bart zijn eerste wereldkampioenschap halve triatlon!

Hij start om 1u45 onze tijd!

Kleine update van de situatie daar:
Aangename temperatuur, goed gezelschap, gezellige sfeer maar…
Ook hoge golven, veel wind en toch niet zo’n vlak parcours. Maar hij is er uiteraard volledig klaar voor en kijkt er naar uit om een mooie prestatie neer te zetten!
Dus allen duimen!

Groetjes, Katleen

zondag 4 november 2007

NewYorkMarathon

Vanuit de luie zetel (veldrijden); 34 km. gelopen, gewassen en gegeten;
m'n gedachten in NYC.
Over 35' starten de 37.000 atleten daar.
De athletetracker is 'ingesteld', duimen maar!


Update 20u56.
Héhé, 't zit er op!
Proficiat aan alle atleten en tonnen respect voor Els!

Verduidelijking:
Els, Geert, Peter, John & Bruno zijn clubgenoten.
Trainer Tim liep onder naam van Gilles.
Maurice & Marc zijn dorpsgenoten.
Last but not least Dimi, familie.

zaterdag 3 november 2007

wijsheid


Deze morgen drukte Emilia dit me onder m'n neus.

'k Heb er niets aan toe te voegen.

Achter elke sterke man staat 'n sterke vrouw & wie durft nu de wijze raad van z'n vrouw in de wind slaan?

Dank u wel vrouw!