zwemmerzwem

Wat begin december helaas niet lukte is gisteren wél gelukt.
'Gaan' zwemmen; eindelijk, 't moet zowat van eind augustus - begin september geleden zijn...

Afwachten wat het ging geven dus; in het begin leuk, 'k had het erger verwacht;
de theorie van de techniek spookte door m'n hoofd.
Moeiteloos de 200'en meters aaneengezwommen tot ik 't toch begon te voelen in m'n armen.

Zweminstructeur Peter zag met z'n scherp & (terecht) kritisch oog dat het niet goed was.
M'n watergevoel was 'behoorlijk' en als ik vooruitkijk naar hét doel; de Ironman, interesseert me enkel om op een zo vlot, comfortabel & economische manier m'n 3,8 (maak er maar 4 van) kilometer te zwemmen.
Snelheid en dus tijd interesseren me minder (omzeggens niet).

Maar daarvoor zijn dat alle opmerkingen terecht:
insteken, lange glijfase, hoge elleboog, rollen ook langs de niet-ademkant, ....

Hier en daar gevloek; één atleet vroeg zich luidop af waarom hij voor triatlon koos;
ik dacht het alleen ;-)
De zwemtrein is dus terug vertrokken; alweer een stap dichter bij Zurich.

Vanmiddag botste ik op 3coach.be op volgend filmpje.
Nu zal ik nog beter op 'n hoge elleboog letten; een goed zwemmer zal ik echter nooit worden...