Vele titels zou ik kunnen kleven op deze post.
'geen tijd', 'tandpijn', 'lactaattesten', 'zenuwen', 'Hel van het Noorden', ...
Vakantie lijkt me beter.
Afgelopen paasvakantie ben ik er jammergenoeg niet in geslaagd veel te bloggen.
Stof genoeg, maar geen tijd.
De dagen vlogen voorbij. Werken en weggaan (geen échte vakantie maar toch).
Onder dat laatste kan je vanalles verstaan; behalve 'uitgaan'. Het mooie weer zit er natuurlijk ook voor veel tussen.
Vorige week naar de start van de
Ronde. Van Brugge richting Stevoort om Emilia's grootmoeder haar 85e verjaardag te vieren.
Natuurlijk op het puntje van m'n stoel gezeten om de beklijvende finale te volgen. Jammer voor Leif Hoste en voor Predictor-Lotto, hopelijk morgen revanche!!
Toen we van Emilia's grootmoeder naar haar ouders reden draaide de starter van de auto mee, autopech dus...
Gelukkig geraakten we nog thuis (auto in gang duwen en zorgen dat je niet stilvalt).
Zondagavond dan de wagen nog bij de garagist gedaan en al lopend teruggekeerd; leuk als je het kan, mag en moet combineren. Als training niet de korste weg genomen, integendeel, 1u18' LSD.
Maandagmorgen wou ik dit herhalen maar m'n spieren protesteerden.
Iets wat ik de laatste weken meermaals merkte, als ik meer dan een uur gelopen heb voel ik het de dag nadien. Abnormaal...
Niet getreurd, maandag was een 'feestdag' en mocht ik met 2 dames gaan zonnen in Oostende.
Een prachtige dag die veel te snel voorbij was, niet gesport, niet geblogd.
Dinsdag werken en naar de zwemles. Omwille van de defecte auto met de fiets. M'n mountainbike terug voozien van de slicks (baanbanden) en de lichtjes gecontroleerd.
Na het uurtje zwemmen doorgereden naar Oosteeklo. Het was de laatste avond dat Beste Vriend Gino in 't land was, dus wilde ik nog eens passeren.
We hebben op gepaste wijze 'afscheid' kunnen nemen. Gino wilde per sé nog een pitta eten dus voerde hij me mee naar Ertvelde.
Iets na middernacht is hij hier dan vertrokken voor een korte laatste nacht bij z'n ouders.
Emilia was in de wolken dat ze ook nog afscheid kon nemen.
Woensdagavond de MTB opgehaald bij Gino's ouders.
Donderdag schoenen opgehaald bij
Eddy in Gent (koersfiets) en de auto gaan ophalen.
Gisterenavond m'n hersens enkele uren gepijnigd op het parcours van Parijs-Roubaix.
Traditioneel zijn we van de partij vanaf de eerste kasseistrook in Troisvilles. 165 km. van huis, maar we zakken af. Na Troisvilles een hele omweg om in 't Bos van Wallers te geraken en dan kijken welke 5-sterren kasseistrook tegen het eind we nog doen.
De zenuwen staan hier hooggespannen. Dé koers der koersen (persoonlijke mening). Kriebels voor volgend jaar. We gaan er wel op letten het stof tijdig door te spoelen ;)).
Afgelopen middag lactaattesten op de atletiekpiste van '
de Gantoise'.
De lactaatwaarde na de eerste 2000 meter aan hartslag 134 was abnormaal hoog.
Gisteren niet getraind, geen alchohol, koffie of the gedronken en voldoende gerust.
Herdoen dus, de waarde was iets beter, maar niet goed...
Toch alles afgewerkt in 't zonnetje. Het resultaat zal niet 'denderend' zijn.
Na gesprek met de dokter; waarin ik aanhaalde dat bij lopen langer dan 1 uur ik dat de dag nadien voelde; werd duidelijk dat ik geen sportdrank neem. Wél water, maar andere 'elementen' dienen aangevuld te worden om de spieren terug in vorm te krijgen.
Stom van mij dus, 'k zou beter moeten weten...
Eén dezer bestudeer ik het aanbod van onze
voedingssupplementensponsor.
Voilà, ondertussen is m'n weekend begonnen, alles in het teken van de pavés.
Morgen bel ik vanuitFrankrijk ook nog even naar neef Dimi om het relaas van zijn marathon in Parijs te vernemen.
Fijn weekend!
