Evenwicht tussen beeld en reden

"Evenwicht tussen beeld en reden."

dat is wat Kurt deze voormiddag zag en vastlegde.
Ik werd beschoten tijdens de training door Kurt en zijn Canon ;-))

Kurt's zien, voor mij ging het toen nog super, zou ook jammer zijn na 4 km. maar 13 km. later begon de last in de adductoren... vermoeidheid, of zo voelt het toch aan...

Toch doorbegeten daar het niet echt pijn was en ik nog op snelheid kon lopen, zij het iets hoger in hartslag of voorzien, een ietsiepietsie maar... acceptabel.
Toch volgehouden tot km. 32!

Voilà, Kurt deze morgen aan 't bekomen; ik nu ;-))

Tnx maat!

Antwerp Ironman 70.3

Een selectie van de fotobuit van afgelopen zondag staat op Facebook:

Zwemmen, fietsen & lopen van de Facebook vrienden & kenissen.

De foto's van het fietsen zijn ondermaats, bewust gekozen voor de 50 mm. prime toen het 's morgens niet met regenen leek op te houden)















Ook de clubgenoten waren massaal aanwezig!

Zwemmen, fietsen & lopen.











Proficiat aan alle atleten!

M'n eigen route van zondag:
eerste lus van 17,13 km.



















na 'n wissel thuis, nieuwe bidon drinken en 2 gellekes
de 2e lus van 14,13 km.

Met 'n goed gevoel naar Antwerpen vertrokken !!

;-)



















tenslotte de training van deze namiddag: 19,15 km.


Na pakweg 'n kilometer riep 'n koeketiene op de fiets me toe "dierenmishandeling" omwille van atleet Roefie die meeliep;
"ik denk het niet" was 't antwoord

ik dacht zie maar dat ik je niet m*sh*nd*l ;-))

aftellen en opbouwen

Dit berichtje was bedoeld om afgelopen zaterdag te plaatsen...

't Was toen de 1e augustus, het rustig aftellen kan beginnen;
nog 1 jaar voor m'n Ironman d-day,
't moét er van komen!

Helaas kwam het er niet van te bloggen,
trainen en 'n feestje;
korte nacht slapen en gisteren, zondag, vroeg uit de veren voor 'n lange dag:
eerst 28 km. lopen, dit werden er samen met Roefie 31,10 in de gietende regen...
Het allerbeste was er af na 27 km., maar dat was enkel het gevoel, ongetwijfeld wat vermoeidheid van 'n nachtje van max. 5 uurtjes slaap en de uitgedronken Tsjeutjes ;-))

De cijfertjes op de Garmin bleken aan te geven: alles perfect in LSD, wat de bedoeling was; volhouden tot thuis dus.
Een douche, recovery-shake en pot koffie later vertrokken we naar de Antwerp Ironman 70.3; het leek of we van slecht naar nog slechter weer reden; Emilia dacht even dat we terug aankwamen in Zürich vorig jaar, dat was al even grijs & regenachtig...

Het kriebelde terug tijdens de wedstrijd, zeker nu er terug power in de benen zit... Gaandeweg de dag verbterde het weer en kregen de atleten zowaar de zon te zien!
Achteraf bij 'n pasta smeet ik even op dat het dom was van toch te trainen in de gietende regen; maar ik heb er geen spijt van, de training kon me niet afgepakt worden!!

Op naar meer...
... véééééééél meer,
maar liefst in alle rust.

Nè.