Berchem

Door de cursus verzekeringsmakelaar schiet er helaas weinig tijd over om stevig te trainen...
Het vreet aan een mens, maar ik heb me er al bij neergelegd, het is te belangrijk om dit te laten schieten.

Nu het weer beter wordt sta ik met plezier om 6u. op om ten laatste 6u30 per fiets te vertrekken richting Berchem.
Van Oosteeklo naar Zelzate (brug) en dan vanaf Wachtebeke bijna in rechte lijn naar de Kennedy-fietserstunnel. In Antwerpen langs de Bolivarplaats naar de Wezenberg en zo verder naar de Grote Steenweg in Berchem.
De eerste en laatste kilometers zijn wat ambetant omwille van de verkeerslichten; maar 't is en blijft 'n leuke trip, 65 km. enkel.
De trips huiswaarts zijn 'alles of niets' wat betreft de wind; zowel al pal op kop als serieus in de rug gehad.
Gewapend met 'n zware rugzak (en barstensvol hoofd) geeft dat 'n extra training!

Afgelopen vrijdag was weer zo'n dag waarop er veel in 't kopke gestampt werd en ik met de zon en rugwind huiswaarts mocht keren.
Vlammen was 'n beter woord, want bij momenten snelheden tegen de 40km/u. en dus zicht op 2O minuten vroeger thuis, doel was 19u10...

... tot...

...ik op 6 kilometer van huis aan de levensgevaarlijke expressweg N49-E34 helaas getuige was van 'n zwaar verkeersongeval.
Daar gingen de plannen voor m'n avond, maar anderzijds tijdens het ijsberen alvorens te mogen getuigen relativeer je toch een & ander.

De 2 personen die levend en wel door de brandweer uit hun wrak gehaald werden mogen hun handjes samenleggen en hun beschermengel danken!





Zelf was ik maar om 21u30 thuis, gelukkig bracht Emilia me al 'n training, wat eten en verloste ze me van m'n fiets en rugzak.
De vriend-politieman die me na verhoor aanporde om 'nu naar huis te lopen' heb ik vriendelijk bedankt met de woorden " 't zoe wel goan; moar de goeste es over".

Deze week geen les in Berchem, maar in Gent en da's wat te kort, amper 20 km. fietsen.
Lopen zou 'n beter optie zijn, maar dan is er weer 'n gebrek aan wasgelegenheid...

Hopelijk lukt het me om 's morgens te lopen, de Facebookers die dit lezen en me al gek verklaarden mogen me nu nog gekker verklaren ;-)

verslag halve marathon Sluis

6 weken na datum eindelijk m'n korte verslag van de Zwinstedenloop in Sluis.
Sluis leek die zondag wel 'n Belgische enclave;l zonovergoten en meer Vlaams dan Nederlands te horen.
De looptrainingen waren absoluut niet voldoende, dus was het afwachten wat de dag zou brengen.
Tot km. 14 verliep alles zeer vlot, 2x bevoorrading tot dan & leuk tempo in 'n klein groepje.
Toen begon ik, door de brandende zon op m'n zwart loopshirt, als het ware op te branden.
Niet getreurd dacht ik, nog 1 km. en terug water; maar die ene kilometer werden er meer dan 3.
Ondertussen werd ik gepakt door de man met de hamer, 'n serieuze klop in de zon en met 'n behoorlijke tegenwind, waartegen ik geen antwoord wist.
Zoiets wijst alleen maar op (veel) te weinig training.
Bij momenten had ik meer zin om te wandelen maar dat kon & mocht ik niet maken...
Op km. 18 leek Sluis wel verdwenen, nergens een gebouw noch toren te bespeuren; enkel de wijdse vlakten, en volledig op mezelf aangewezen. Een beetje loper was natuurlijk allang 'binnen'.
Vragen, 1.000 vragen; echter maar 1 antwoord; (ontzettend veel) méér trainen; of toch de tijd ervoor vinden ;-(
In de laatste rechte lijn zat er zelfs geen kleine versnelling meer voor me in, iets wat vroeger evident was.

Vrij ontgoocheld, maar met 2 voeten op de grond dus terug in Sluis na 21 km. ofte 1u51'48"; wat 'n contrast met vorig jaar de 1u31 op m'n eerste halve triatlon in Kruiningen...
De form zat en zit nog ver weg...
Hopelijk kan ik er volgend jaar revanche nemen (magere troost)!