Niels

Niels, ondertussen één week op de wereld!
Eindelijk de tijd gezocht én gevonden...
Proficiat aan m'n zus en schoonbroer.
Meter Emilia kocht al een zwembroekje; dat belooft!!

ZurichIMfoto

Vanop m'n top secret Belgisch vakantieadres in Stevoort ,-)

[alwaar het evenzeer regent

Een link naar de foto's van afgelopen weekend in Zürich.

'k Ben nog in verlof en m'n zus is gisteren bevallen;
genoeg nieuws dus, maar de tijd ontbreekt; zelfs in vakantietijd...

nederigheid

Stein deed pijn

Nog een terugblik op Stein:

Tyler verwoordde heel mooi ons afzien in Stein op zijn blog.

IronmanZurich

Verlof... Ironman... Zwitserland...

M'n eerste Ironman staat voor de deur.
Helaas niet als atleet, wél als fotograaf.
Brasschaat was een geslaagde generale repetitie, Zürich wordt een ander verhaal.
Behalve voor de foto's gaan we met enkele clubleden (de Leffestoempers voor de insiders) in de eerste plaats supporteren voor onze Vriend-Coach Tim & voor de clubgenoten (tweelingbroers) Veldeman & Luc Boedt.

Ook voor de andere Belgen; uitkijken naar de prestaties van oa. streekgenoot Kurt Van Haverbeke (=> doel: kwalificatie Hawaii categorie M35-39) & Peter Vermeulen, die getraind wordt door onze Vriend-Coach.
Op de startlijst staan ook nog Stefaan Engels, maar die start in Oostenrijk & dorpsgenoot Mario Wauters, die helaas thuisblijft wegens blessure (laatste dag op stage...).

Ambiance verzekerd!

3athlon.be

Jim De Sitter (3athlon.be) gaat dit weekend naar de IM in Klagenfurt, Oostenrijk.
(foto)Verslag uit Zürich zal van mijnentwege komen, een hele eer!

ochtendstond

Die ochtend in de brievenbus...

... bovenstaande boodschap.

Awel Tantie, ik was er al uit van 5u30 en een uur later lag ik met clubgenoten Super-Mario en Tom D M in Lokeren in 'den put'.

Een uurtje openwater zwemmen & pluk de dag!

Regen? Geen last van gehad ;-)

HongKongBrother

Gisteren nog de post met mail van El Davido,
even dacht ik er aan hem de 'Bierkoning' te noemen.
Wat blijkt, David stond vorige week in Het Nieuwsblad.

't Is wel wat ver (en duur) om een terrasje te doen hé...

shit-happens

Tja, dan krijg ik al eens een mailtje van de Mr. El Davido uit Hong Kong...

Komt dat tegen...













... neen, dank u?!

trappistenloop-nadorst

Vrijdagavond onder een stralende zon in Vinderhoute:
trappistenloop; per ronde verdien je 1 Trappist, max. 4 rondjes (anders waren we misschien nog aan 't lopen...).

Emilia zorgde voor enkele foto's:



Met clubgenoot Super-Mario gestart.














Luc - Mario - Bert















Onze loop-ster van de avond!














Commentaar overbodig...












Zweven naar de meet.














Ariane & Mario samen richtin aankomst.
Dus even de benen losgegooid richting finish.








In het dorp van Vinderhoute kaartten we na bij enkele Leffes; alweer een mooie avond gehad!
Uitslagen staan hier, niet dat m'n plaats met wat uitmaakt; we liepen voor de fun.

triathlonbrasschaat

Vorige week donderdag, op amper 4 dagen voor het 2008 ITU Brasschaat Long Distance Triathlonkampioenschap besloten we af te zakken naar Brasschaat en niet naar het BK wielrennen in Knokke.
We wilden op post staan voor de clubgenoten die ons steunden in Stein.
De clubfotograaf zou dus ook aanwezig zijn, maar ik wilde toch net iets meer en wist een persaccreditatie te versieren.
Mee in 't bootje, toegang in de wisselzone, mee op de moto en in de neutrale zone na de finish.
Generale repetitie ook voor volgende week zondag in Zwitserland, waar we Vriend-Coach Tim, Stijn & Stefaan Veldeman gaan aanmoedigen op voor hun eerste Ironman in Zürich.
Terug als fotograaf en hopelijk met de accreditatie die Jim gaat regelen.

Het BK dus; enkele impressies:




Ons boegbeeld Luc deed helaas niet mee.









Met de Sporza-cameraman in bootje.
Het verslag staat hier.












Als je de pro's ziet zwemmen, amai!











Maar bij de boei blijft het 'n gevecht!











Man & materiaal.












Beweging, vastgelegd op de moto.












Olivier aan het lonken naar zijne chou...


















Streekgenoot Michael De Wilde.


















Joke Coysman finisht knap als 3e Belgische dame; brons dus.
















Paul veroverde het Kasteel van Brasschaat.



















Clubgenoot Filip aan het einde van zijn eerste halve triatlon.

















Met plezier wachtte ik nog op dorpsgenoot Wim.














Beeldverslag van het zwemmen:

kanaalZ-Trends

Woensdag 25 juni kwam onze club, Ironmanagers op KanaalZ.
Kort stageverslag uit Lanzarote:



Het Trends-artikel staat hier.

stein-filmpjes

Zwemstart in Stein:


Tijdens het lopen:
Kaat vroeg me wat ik nog wenste te drinken. 'Water'.
Het filmpje is niet vertraagd... ik liep gewoon zo traag... maar ik liep ;)

trappistenloop

Ju tédju, we hebben dorst...

Bestaat er een mooiere affiche dan dit?:

Vrijdag

04 juli 2008

TRAPPISTENLOOP

VOETBALTERREIN

VINDERHOUTE

Afstanden vanaf 3,2 km tot 13,2 km

Elke afgelegde ronde van 3,2 km geeft recht op één TRAPPIST

1°st RONDE = 1 Westmalle

2°de RONDE = 1 Orval

3°de RONDE = 1 Chimay

4°de RONDE = 1 Rochefort

AANVANG: 19u30

Stein-verslag

Beste blog-lezers (M/V); eerst en vooral m'n excuses voor het schandalig late verslag, maar 't kwam er gewoonweg niet van... maar niet getreurd, extra gekruid met meer foto's...

Wat een dag!
't Was fijn in Stein te zijn...

Zondagmorgen 7u. in Stein, Nederlands Limburg; in alle vroegte naar de 2e wisselzone, loopschoenen en petje in bak nr. 25 leggen en wachten op de clubgenoten die binnensijpelen.
In groep naar de 1e wisselzone met de fiets en wetsuit. Druk overleg en gespeculeer, de wedstrijd wordt niet onderschat; maar snel overlopen. We gaan dit overleven!!
De Ironmanagers in oranje pak gehuld betreden de kooi (wisselzone). Alles in de bak, niets op de fiets, strikte orders van de organisatie. Wie zijn pak achterstevoren aanheeft trekt dit goed aan, binnenstebuiten had niemand z'n pak aan ;)).
Snel een groepsfoto en nog alles eens overlopen en dubbelchecken.
Een goeie 10 minuten voor de start galmt een boodschap door de micro:
"het nummer 65, Gaëtan De Smet, een collega meldt dat u lekke band heeft"...
In eerste instantie dachten we aan een (flauwe) grap, maar het bleek snel waar te zijn; lek achteraan.
Gaëtan dan maar geholpen het wiel uit z'n fiets te nemen en het wiel aan Tim gegeven die (zo leek het ons toch) het hoofd koel hield en de band verving.
Net op tijd dan maar naar de startbox voor het zwemmen... Ik zag het nog steeds zitten.
Eens in het water, nog steeds & eens vertrokken was het de eerste 100 à 150 m. wat geduw, maar dat viel allemaal mee.
Het water smaakte naar petrol, maar zelfs dat deerde niet...






Bij het ingaan van de 2e zwemronde hoorde ik nog afroepen dat Kristof La Heyne ook net begonnen was aan z'n tweede ronde.
Ook die rond verliep vlot en vrij rustig. Letten op techniek, ademhaling en oriënteren.





De zwemtijd zou me niet interesseren, zolang ik maar met 'n goed gevoel uit het water kwam!
En het gevoel nà 't zwemmen was SUPER! Om een ronde meer zou ik zelfs niet getreurd hebben, waar gaan we dat schrijven?!





Aan het begin van de wisselzone kwam ik clubgenoot Jean tegen met op zijn beurt een plat wiel.
Jean zocht een pomp want het stuk om z'n bommetje in de band te blazen werkte niet.
Samen met hem naar mijn fiets en mijn stukje even geleend.
Bij het wisselen heb ik met goed ingewreven met zonnecréme, dat bleek geen overbodige luxe te zijn!
Net voorbij de mat van de wisselzone stond Kristof stil, ook hier even gestopt, maar het bleek niets ernstig te zijn, dan maar op het golvend parcours voorzichtig op zoek naar de eerste klim.




Doseren zou het toverwoord worden.
Eten & drinken en niets aan het toeval overlaten!
Het parcours bleek al snel niet te onderschatten, amai!

Na 12km. fietsen constateerde ik dat ik m'n chip niet aanhad...
Niet panikeren, het doel was finishen, zonder chip en dus zonder rondetijden zou dit ook wel lukken. Snel besloot ik niet aan Tim of Emilia te zeggen, zodat ze niet nodeloos op zoek zouden gaan naar die chip.
Blijkbaar vergeten in de haast om Jean te helpen; niet alert genoeg voor mijn eigen ding in de wissel; maar niet getreurd.
In de eerste ronde deed ik het laatste klimmetje, een kasseibaan, in het gootje; maar de volgende 3 rondes werd dit toch de kasseien, met Parijs-Roubaix vers in het geheugen & in de benen was dit even genieten.

De 2e ronde was het overtrokken en een behoorlijk wind kwam opzetten; wat zou dat nog geven.
Ronde 3 was de zon toch weer van de partij.
Er werden zeer veel bidons gegeven, dus ook aangenomen, in de laatste ronde zelfs 1 met water om stande pede in m'n nek te kletsen; zo warm was het ondertussen al!
In de buurt van de finish stonden heel wat supporters, oa. Emilia en haar zus, vriend-coach Tim en 3 dames van de club die 's zaterdags de kwart van Brugge tot een goed eind brachten.
Telkens weer luide aanmoedigingen, héél tof uiteraard.
De wissel fietsen-lopen verliep ook vlot, wat mocht ik blij zijn dat ik 's morgens toch m'n pet klaargelegd had, even twijfelde ik nog, maar met een loden zon op onze bol was het té gevaarlijk voor een zonneslag en uitdroging.
De loopstart verliep vrij vlot, maar al snel zakte het tempo.
Het selectieve parcours, weinig of niets vlak en de temperatuur van maar liefst 28°C bleken niet echt mijn ding...
Gelukkig veel bevoorrading, water, AA-sportdrank, cola, banaan, appelsien, sponsen (naar 't schijnt niet eetbaar, of toch maar 1x)
Vooral de sponsen waren welkom.






Ronde 3 kreeg ik het héél lastig! Wandelen aan een drankpost aan pakweg 6,5 km./u., lopen erna aan 7 km./u. Afzien dus, 't vat was leeg, 't bobijntje op, ... ik voelde dat alle voorgaande wedstrijden met uitputten... Vreemde gewaarwordingen, krampen; niet in m'n benen, maar in de plooien van m'n armen, nog nooit meegemaakt (& 'k had het weer;)). Gelukkig weer die wondersponsen die soelaas brachten (en ik die dacht dat de jeanetten van voetballers met hun sponsje niet opgelapt kunnen worden, excuses!)

Het 'gelleke' niet vergeten, drinken was als water op een eend gieten...
In alle eerlijkheid, op het einde van ronde 3 dacht ik aan stoppen.
Onder het motto luister naar je lichaam was het van 't is genoeg geweest.
Op km. 20 dacht ik; loop nog 1 uur aan 10/u. en je bent er, maar de benen wilden niet meer.
En als de benen even 'go' zeiden, was het 't kopke...
Maar alweer de moral die werd opgevijzeld door de suporters en vooral supportsters! Toch maar aan de laatste ronde begonnen, het was ondertussen al vrij kalm op het parcours. De Nederlanders bleven trouw op post in hun voortuintje, aanmoedigen tot het bittere einde, DANK U WEL!
Bij het ingaan van de 4e ronde zag ik clubgenoot Raf Wouters op me naderen & besloot op hem te wachten, gedeeld leed = half leed. Raf vroeg ook om samen te blijven. "Geen probleem Raf, jij bepaalt het tempo."
En plots leek het allemaal iets beter te gaan. De 'dash' was er wel volledig af, maar de finish naderde!



Wouters & Wauters richting finish. Plots ging ons licht terug branden en even grapte ik naar Emilia dat we besloten hadden nog een rondje te lopen...











Raf mate, we did it again, tnx!





Dank aan alle supporters, proficiat aan alle clubleden!






De Duvel of Leffe die Mario beloofde zag ik tijdens 't fietsen nog zitten; tijdens 't lopen zou ik niet geweten hebben hoe die nog binnen te krijgen (of te houden).
Echter, na 'n goede douche heb ik genoten van enkele (3 of 4) La Chouffes; het herstel kon beginnen; blij gefinisht te zijn bij de levenden...